Fenerbahçe ve Konyaspor’un eski teknik yöneticisi Aykut Kocaman, sarı-lacivertli kulüp, mesleği, geri dönüş beklentisi, Aziz Yıldırım hakkında açıklamalarda bulundu. İşte Ntv’de yayınlanan Kırılma Anı programında söylemiş olduklerinden satır başları;
“FENERBAHÇE AZİZ YILDIRIM İLE ÖTEKİ BİR DÜZEYE ÇIKTI”
“Antrenörlük serüveninde pek kolay bir dönüş olacağı gözükmüyordu. Halisane hislerimi niyetlerimi söylüyorum. Fenerbahçe, Aziz Yıldırım ile bir arada 2003 daha sonrası diğer bir düzeye çıkmıştı. Hem kulübü fiziki varlıklarıyla ve beraberinde mali durumuyla öbür tarafınca ekip tarafıyla de. Son derece yüksekten uçuyordu, Türkiye standartlarının epey üzerindeydi. Daha fazla yabancı yüklü antrenör seçimleri vardı. Daum, Zico, Aragones üzere… Daha da kıymetlisi oyuncu seçimlerinde de farklı bir düzeydeydi Fenerbahçe. Gelemeyeceği düşünülen bir hayli oyuncuyu getirdi. Ortega olağanüstü bir oyuncuydu. Arjantin’in ikinci Maradona’sıydı. 25-26’lı yaşlarda buraya getirdi. Alex, Roberto Carlos, Nicolas Anelka… Fenerbahçe farklı bir yerdeydi.”
“2011’DE BELİNE VURULDU”
“Burası Türkiye’ymiş, unutmuşuz. İşler güzel gidince birileri çelme takmaya hazırlanır, aşağı çekilir. Nihayetinde de çekildi aslına bakarsanız. 1-1.5 milyar dolarlık bütçeye yanlışsız giderken bir anda 2011’de beline vuruldu. Her şey berbat edildi. Türk futbolu çökertildi. O günlerden bugünlere geldik.”
“SPORTİF YÖNETİCİLİK PLANMAMADA YOKTU”
“Planlamamda sportif yöneticilik yoktu. Teknik yöneticiliğin gerisinde profesyonel yöneticilik kısmına hakikat kulüplerin geçmesi gerekiyordu. Olabilirdi. Bu biraz da liderle benim aramdaki geçmişe dayanan münasebete bağlı olarak, muhtaçlık olması hasebi, Fenerbahçe’ye dönüş tarafı biraz daha ağır bastı. Meslek planlamasının dışına taştı. Yaşayarak öğrenirim diyordum. Sportif yöneticilik tarafına geçtim.”
“ÖYLE BİR YIKIM İSTEMEZDİM”
“Daum’la ilgili bir karar verildi ve gönderildi. Kulübün üstünde muazzam bir yıkım var. bir daha son hafta şampiyonluk kaçırıldı. Uzatma dakikalarında altıpasın içerisinden 3 durum kaçtı. Olağanda atarlar onları. O goller olsaydı, Daum gönderilmeyecekti ve hiç bu biçimde bir şey olmayacaktı. Trabzonspor maçında o gün, galibiyeti ve şampiyonluğu, sportif yönetici olarak kalmayı tercih ederdim. O denli bir yıkımın olmasını istemezdim.
“Ayrılma vakti gelmişti aslında. Liderin bu mevzuda her teknik yöneticiyle dönemi bitirme uğraşı değerli bir şeydir. şahsi olarak bırakma eğilimim yüksekti. Lider müsaade vermedi. Ne kadar üstüne çamur atılmaya çalışılırsa çalışılsın, 2010/11 şampiyonluğu 88/89 şampiyonluğu kadar kıymetli, güçlü bir dönüş olarak gözüktü Fenerbahçeliler için. Bütün rakiplerimizi yendik, bütün rakiplerimizi. Aslında bütün derken yalnızca alandakileri değil, yaşananlara bakınca bütün rakiplerimizi yenmeyi başarmışız.”
KOÇ’UN İTİRAFINA KOCAMAN’DAN YANIT
Başkan Ali Koç’un “Aykut Kocaman ve takımıyla devam etmeliydik. Büyük yanılgı yaptık.” açıklamasına Kocaman, “Uzak bir ihtimal olduğunu biliyordum. Çok az bir ihtimal vardı o ihtimal var ise birebir yanılgıyı yapmamak için bekledim. Tıpkı yanılgıyı yapmamak için (2012-2013 istifası) daha hakikat bir saptama olur.” karşılığını verdi.
“SON vakit içindeRDA ÇOK SIK AĞLIYORUM”
“En son ne vakit ve ne için ağladınız?” sorusuna Aykut Kocaman: “Son vakit içinderda hayli sık ağlıyorum. Bilhassa insanların ümitsizliklerini görmek beni duygulandırıyor.” karşılığını verdi.
“2010/11’de dönemiyle ilgili tek bir sahne söyleyecek olursam, Gaziantep maçındaki sahnedir. Stoch’un direkten dönen topunu Andre Santos’un tamamladığı bir sahne. Bir de Bucaspor maçı vardı. Birinci kere liderliği o maçta alacaktık diye hatırlıyorum. Kimi polis müdürleri oturmuşlar, o maçın skorunu biliyorlarmış falan filan. bu biçimde büyük cümleler kurdular. 3-1 mağluptuk o maçta. Niang cezalıydı. Güiza’yı birinci sefer takıma aldık. Takımda yoktu. Zorunda kaldık. 3-1 geriye düştük. Denetim yeteneğimiz de düştü oyunda. Rakip alanda oynuyoruz lakin kuvvetli bir imaj yoktu. Bir vuruş oldu, merhum Ediz’di galiba, dirseğine çarptı. Hakem Bünyamin Gezer’di herbiçimde. Penaltıyı verdi, 3-2 oldu. Oradan daha sonra bir hareketlenme oldu. Tam ben sanki ne yapabiliriz diye düşündüm ki bu biçimde Özer’e ısın dedim. Bir an döndüm, Güiza’yı gördüm. Artık 3-3’tü. Özer’e gereksinim yoktu. Skor yapabilecek biri aradım. Güiza o an aklıma geldi. Polis müdürleri tahminen bunu da biliyorlardı. Özer’le mi, Güiza ile mi göz göze geleceğimi de biliyorlardı. Allahın lütfu herbiçimde. Tek dokunuşla gol attı Güiza. Skoru bilinen maçlardan bir tanesiymiş o!”
“BENFİCA’YA KARŞI BİRİNCİ MAÇTA HAYATI DURDURMAK İSTERDİM”
“Benfica’ya karşı birinci maçta ömrü durdurmak isterdim. Temel sorunu gözardı etmeden geçersek anları konuşuruz. Zihnim o denli çalışmıyor. Benfica Avrupa’da 12. yarı finalini oynuyordu, bizse birinci defa yarı finaldeydik. Oyuncular zihinsel, ruhsal, bedensel olarak azamiye çıkıyorlar. Bu da biriken bir yorgunluktu. Grubun ana omurgası hem Topal, hem Meireles ve hem de o maçların en kıymetli oyuncusu Webo birebir anda cezalı duruma düştü. Bu 3 oyuncu o yorgunlukla cezalı oldular aslında. Tahminen o sahneyi yapma talihimiz yükselecekti. Biraz daha aşina olsaydık çeyrek finallere, yarı finallere daha farklı olurdu. 40’ıncı dakikalarda Kuyt ve Selçuk birbirine girdi bir topta. Selçuk alandan sedyeyle çıktı. Kuyt’ın kaburgasında çatlak oldu, o denli oldu. 60’ıncı dakikalarda Gökhan’ın çenesi kırıldı. 3 kulvarda giderken kupa maçlarında yaptığımız rotasyonlu takıma döndü ekip. Eskişehir ile oynadığımız takıma döndü. Tarihin en kıymetli maçında ana kümenin haricinde oyuncularla alandaydık. Bilhassa 60’dan daha sonra… Son ana kadar kucağımızdaydı çeşit. 2-1’den daha sonra Kuyt’ın en düzgün vuruşu yaptığı yerden boş kaleye yapabileceği bir vuruş vardı. Kuyt yan filelere vurdu. Tahminen orada direnci artırabilirdi.”
12 MAYIS’TA MAÇI KAZANMA İHTİMALİMİZ DÜŞÜKTÜ
“Her yere, her tarafa yargıçlar ve sen geliyorsun, sana bir operasyon yapılmış, sen gelip hem kupayı hem ligi kazanıyorsun. Bu kadar şeyin hedefi neydi bu biçimde. O maçtan şampiyon olarak çıkma ihtimalimiz yüzde 0.0001 üzere bir şeydi. Yapabilir miydik, hayatın ortasında var. Her kurgu yerine oturmaz. Lakin o kadar talihimiz vardı. Ben bütün stratejimi ona uygun yapmıştım. Daha evvel Galatasaray ile yaptığımız 3 maçın durum tahlili. Bizden daha güçlü gözüküyorlardı, saha haricinde da epeyce güçlülerdi. Tekraren defa oyuncuları affedildi. Elmander’in cezasının affedilmesi üzere birinci maçta. Dönmek, oynamak bir daha isterdim. kararın 3 aşağı 5 üst aşikâr olduğu bir maçtı o. Kazanma ihtimalimiz fazlaca fazlaca düşüktü. O maçta 1 dakika evvelce değişiklik yapsaydık, Dia atılmasaydı. Tüm kurgum son 10-15 dakika ortasında tüm kumpasları yıkan bir çıkışı ayarlamaya çalışıyorduk. Yıkmaktı maçı. Son yarım saatte atılımlarla Galatasaray’ın müdafaa, bizim kazanma isteğimiz öne çıkacaktı. Orada maçı koparmak istedik. ömrün makarası geriye sarmıyor. bu biçimde sohbet ederken söylersek, Dia kırmızı gördü. Oyundan çıkacaktı tam, Alex girecekti.”
DIEGO LUGANO PROGRAMDA KONUŞTU
“2010/11 döneminden fazlaca değerli bir anım var. Aykut Kocaman hepimizi bir ortaya getirdi. Emre, Alex ve Volkan da oradaydı. Bizi bir ortaya getirdi ve dönemin ikinci yarısını şahane bir biçimde tamamlarsak şampiyon olacağımızı söylemiş oldu. Bu fazlaca çılgın bir niyetti sahip olduğumuz takıma bakınca bu biçimdesi kaliteli bir takım için mümkün olan bir şeydi. Ortaya koyduğumuz güç ve adanmışlık aslında buna ne kadar inandığımızı gösteriyor. daha sonra beklediği üzere oldu. Bir grup olarak hareket ettik ve gücümüz devasa yükseklikteti. Dönemin ikinci yarısındaki tüm maçları kazanarak şahane bir şampiyonluk elde ettik. Bu yüzden Aykut Kocaman’la tanışma ve birlikte çalışma fırsatı bulduğum için fazlaca keyifli olduğumu söylemeliyim.”
“FENERBAHÇE AZİZ YILDIRIM İLE ÖTEKİ BİR DÜZEYE ÇIKTI”
“Antrenörlük serüveninde pek kolay bir dönüş olacağı gözükmüyordu. Halisane hislerimi niyetlerimi söylüyorum. Fenerbahçe, Aziz Yıldırım ile bir arada 2003 daha sonrası diğer bir düzeye çıkmıştı. Hem kulübü fiziki varlıklarıyla ve beraberinde mali durumuyla öbür tarafınca ekip tarafıyla de. Son derece yüksekten uçuyordu, Türkiye standartlarının epey üzerindeydi. Daha fazla yabancı yüklü antrenör seçimleri vardı. Daum, Zico, Aragones üzere… Daha da kıymetlisi oyuncu seçimlerinde de farklı bir düzeydeydi Fenerbahçe. Gelemeyeceği düşünülen bir hayli oyuncuyu getirdi. Ortega olağanüstü bir oyuncuydu. Arjantin’in ikinci Maradona’sıydı. 25-26’lı yaşlarda buraya getirdi. Alex, Roberto Carlos, Nicolas Anelka… Fenerbahçe farklı bir yerdeydi.”
“2011’DE BELİNE VURULDU”
“Burası Türkiye’ymiş, unutmuşuz. İşler güzel gidince birileri çelme takmaya hazırlanır, aşağı çekilir. Nihayetinde de çekildi aslına bakarsanız. 1-1.5 milyar dolarlık bütçeye yanlışsız giderken bir anda 2011’de beline vuruldu. Her şey berbat edildi. Türk futbolu çökertildi. O günlerden bugünlere geldik.”
“SPORTİF YÖNETİCİLİK PLANMAMADA YOKTU”
“Planlamamda sportif yöneticilik yoktu. Teknik yöneticiliğin gerisinde profesyonel yöneticilik kısmına hakikat kulüplerin geçmesi gerekiyordu. Olabilirdi. Bu biraz da liderle benim aramdaki geçmişe dayanan münasebete bağlı olarak, muhtaçlık olması hasebi, Fenerbahçe’ye dönüş tarafı biraz daha ağır bastı. Meslek planlamasının dışına taştı. Yaşayarak öğrenirim diyordum. Sportif yöneticilik tarafına geçtim.”
“ÖYLE BİR YIKIM İSTEMEZDİM”
“Daum’la ilgili bir karar verildi ve gönderildi. Kulübün üstünde muazzam bir yıkım var. bir daha son hafta şampiyonluk kaçırıldı. Uzatma dakikalarında altıpasın içerisinden 3 durum kaçtı. Olağanda atarlar onları. O goller olsaydı, Daum gönderilmeyecekti ve hiç bu biçimde bir şey olmayacaktı. Trabzonspor maçında o gün, galibiyeti ve şampiyonluğu, sportif yönetici olarak kalmayı tercih ederdim. O denli bir yıkımın olmasını istemezdim.
“Ayrılma vakti gelmişti aslında. Liderin bu mevzuda her teknik yöneticiyle dönemi bitirme uğraşı değerli bir şeydir. şahsi olarak bırakma eğilimim yüksekti. Lider müsaade vermedi. Ne kadar üstüne çamur atılmaya çalışılırsa çalışılsın, 2010/11 şampiyonluğu 88/89 şampiyonluğu kadar kıymetli, güçlü bir dönüş olarak gözüktü Fenerbahçeliler için. Bütün rakiplerimizi yendik, bütün rakiplerimizi. Aslında bütün derken yalnızca alandakileri değil, yaşananlara bakınca bütün rakiplerimizi yenmeyi başarmışız.”
KOÇ’UN İTİRAFINA KOCAMAN’DAN YANIT
Başkan Ali Koç’un “Aykut Kocaman ve takımıyla devam etmeliydik. Büyük yanılgı yaptık.” açıklamasına Kocaman, “Uzak bir ihtimal olduğunu biliyordum. Çok az bir ihtimal vardı o ihtimal var ise birebir yanılgıyı yapmamak için bekledim. Tıpkı yanılgıyı yapmamak için (2012-2013 istifası) daha hakikat bir saptama olur.” karşılığını verdi.
“SON vakit içindeRDA ÇOK SIK AĞLIYORUM”
“En son ne vakit ve ne için ağladınız?” sorusuna Aykut Kocaman: “Son vakit içinderda hayli sık ağlıyorum. Bilhassa insanların ümitsizliklerini görmek beni duygulandırıyor.” karşılığını verdi.
“2010/11’de dönemiyle ilgili tek bir sahne söyleyecek olursam, Gaziantep maçındaki sahnedir. Stoch’un direkten dönen topunu Andre Santos’un tamamladığı bir sahne. Bir de Bucaspor maçı vardı. Birinci kere liderliği o maçta alacaktık diye hatırlıyorum. Kimi polis müdürleri oturmuşlar, o maçın skorunu biliyorlarmış falan filan. bu biçimde büyük cümleler kurdular. 3-1 mağluptuk o maçta. Niang cezalıydı. Güiza’yı birinci sefer takıma aldık. Takımda yoktu. Zorunda kaldık. 3-1 geriye düştük. Denetim yeteneğimiz de düştü oyunda. Rakip alanda oynuyoruz lakin kuvvetli bir imaj yoktu. Bir vuruş oldu, merhum Ediz’di galiba, dirseğine çarptı. Hakem Bünyamin Gezer’di herbiçimde. Penaltıyı verdi, 3-2 oldu. Oradan daha sonra bir hareketlenme oldu. Tam ben sanki ne yapabiliriz diye düşündüm ki bu biçimde Özer’e ısın dedim. Bir an döndüm, Güiza’yı gördüm. Artık 3-3’tü. Özer’e gereksinim yoktu. Skor yapabilecek biri aradım. Güiza o an aklıma geldi. Polis müdürleri tahminen bunu da biliyorlardı. Özer’le mi, Güiza ile mi göz göze geleceğimi de biliyorlardı. Allahın lütfu herbiçimde. Tek dokunuşla gol attı Güiza. Skoru bilinen maçlardan bir tanesiymiş o!”
“BENFİCA’YA KARŞI BİRİNCİ MAÇTA HAYATI DURDURMAK İSTERDİM”
“Benfica’ya karşı birinci maçta ömrü durdurmak isterdim. Temel sorunu gözardı etmeden geçersek anları konuşuruz. Zihnim o denli çalışmıyor. Benfica Avrupa’da 12. yarı finalini oynuyordu, bizse birinci defa yarı finaldeydik. Oyuncular zihinsel, ruhsal, bedensel olarak azamiye çıkıyorlar. Bu da biriken bir yorgunluktu. Grubun ana omurgası hem Topal, hem Meireles ve hem de o maçların en kıymetli oyuncusu Webo birebir anda cezalı duruma düştü. Bu 3 oyuncu o yorgunlukla cezalı oldular aslında. Tahminen o sahneyi yapma talihimiz yükselecekti. Biraz daha aşina olsaydık çeyrek finallere, yarı finallere daha farklı olurdu. 40’ıncı dakikalarda Kuyt ve Selçuk birbirine girdi bir topta. Selçuk alandan sedyeyle çıktı. Kuyt’ın kaburgasında çatlak oldu, o denli oldu. 60’ıncı dakikalarda Gökhan’ın çenesi kırıldı. 3 kulvarda giderken kupa maçlarında yaptığımız rotasyonlu takıma döndü ekip. Eskişehir ile oynadığımız takıma döndü. Tarihin en kıymetli maçında ana kümenin haricinde oyuncularla alandaydık. Bilhassa 60’dan daha sonra… Son ana kadar kucağımızdaydı çeşit. 2-1’den daha sonra Kuyt’ın en düzgün vuruşu yaptığı yerden boş kaleye yapabileceği bir vuruş vardı. Kuyt yan filelere vurdu. Tahminen orada direnci artırabilirdi.”
12 MAYIS’TA MAÇI KAZANMA İHTİMALİMİZ DÜŞÜKTÜ
“Her yere, her tarafa yargıçlar ve sen geliyorsun, sana bir operasyon yapılmış, sen gelip hem kupayı hem ligi kazanıyorsun. Bu kadar şeyin hedefi neydi bu biçimde. O maçtan şampiyon olarak çıkma ihtimalimiz yüzde 0.0001 üzere bir şeydi. Yapabilir miydik, hayatın ortasında var. Her kurgu yerine oturmaz. Lakin o kadar talihimiz vardı. Ben bütün stratejimi ona uygun yapmıştım. Daha evvel Galatasaray ile yaptığımız 3 maçın durum tahlili. Bizden daha güçlü gözüküyorlardı, saha haricinde da epeyce güçlülerdi. Tekraren defa oyuncuları affedildi. Elmander’in cezasının affedilmesi üzere birinci maçta. Dönmek, oynamak bir daha isterdim. kararın 3 aşağı 5 üst aşikâr olduğu bir maçtı o. Kazanma ihtimalimiz fazlaca fazlaca düşüktü. O maçta 1 dakika evvelce değişiklik yapsaydık, Dia atılmasaydı. Tüm kurgum son 10-15 dakika ortasında tüm kumpasları yıkan bir çıkışı ayarlamaya çalışıyorduk. Yıkmaktı maçı. Son yarım saatte atılımlarla Galatasaray’ın müdafaa, bizim kazanma isteğimiz öne çıkacaktı. Orada maçı koparmak istedik. ömrün makarası geriye sarmıyor. bu biçimde sohbet ederken söylersek, Dia kırmızı gördü. Oyundan çıkacaktı tam, Alex girecekti.”
DIEGO LUGANO PROGRAMDA KONUŞTU
“2010/11 döneminden fazlaca değerli bir anım var. Aykut Kocaman hepimizi bir ortaya getirdi. Emre, Alex ve Volkan da oradaydı. Bizi bir ortaya getirdi ve dönemin ikinci yarısını şahane bir biçimde tamamlarsak şampiyon olacağımızı söylemiş oldu. Bu fazlaca çılgın bir niyetti sahip olduğumuz takıma bakınca bu biçimdesi kaliteli bir takım için mümkün olan bir şeydi. Ortaya koyduğumuz güç ve adanmışlık aslında buna ne kadar inandığımızı gösteriyor. daha sonra beklediği üzere oldu. Bir grup olarak hareket ettik ve gücümüz devasa yükseklikteti. Dönemin ikinci yarısındaki tüm maçları kazanarak şahane bir şampiyonluk elde ettik. Bu yüzden Aykut Kocaman’la tanışma ve birlikte çalışma fırsatı bulduğum için fazlaca keyifli olduğumu söylemeliyim.”