“Deniz Enkazı Moda Şovu” adlı etkinlik, okyanuslarda yaygın olarak bulunan çöplerden yapılan kıyafetlerin yer aldığı bir tasarım yarışmasıydı. Reimagining Experiential Education and Fabrication (REEF) Makerspace ve Lemann Yaratıcılık ve Girişimcilik Programı tarafından düzenlenen gösteri, Sanat’ın Sanat Ofisi tarafından üretilen, Sanat’ın her yıl halka açık kampüs yaratıcılığı vitrini olan 2023 Arts First Festivali’nin en önemli özelliğiydi.
Kıyafetler, tek bir katı kuralla serbest bırakılan öğrenciler tarafından tasarlandı: Materyallerinin hiçbiri yeni satın alınamaz.
Etkinliği Yaratıcılık ve Girişimcilik Direktörü Sam Magee ile birlikte düzenleyen Makerspace Direktörü Christine Braun, gösterinin yaratıcılığa ilham vermesini ve farklı atık akışları hakkında farkındalık yaratmasını umduğunu söyledi.
Braun, “Plastiklere çok fazla odaklanılıyor, ancak nehirlerimizi ve okyanuslarımızı kirleten hızlı moda liflerimiz var” dedi. “İzleyici üyelerimizin, katılımcılarımızın yarattıklarına bir göz atmasını ve verdiğimiz mesaj yoluyla israfımızın nereye gittiği konusunda biraz daha bilinçli olmasını umuyorum.”
Sanat İlahiyat Okulu öğrencisi Ellen Vaillancourt için gösteriye katılmak, hızlı moda giysiler çöpe atıldığında polyester ve poli-karışım tekstil atıklarının çevreye olan olumsuz etkisine ışık tutmak için bir fırsattı.
Vaillancourt, “Giyim üreticileri ve tüketiciler, ‘uzak’ diye bir yer olmadığını yakından anlamalı” dedi.
“Su Hayattır” adlı kıyafeti, denizanasını andıran mavi polyester olta ipleriyle asılan ve balık ağlarına sarılmış, plastik ve balonlu naylondan yapılmış hacimli beyaz bir eteğe sahipti. Korse, somon yumurtlamasını tasvir edecek şekilde düzenlenmiş pembe ve kahverengi iple süslenmişti. Model ayrıca kolonyal sömürüye atıfta bulunan Barok tarzı beyaz bir peruk takmıştı. Vaillancourt, malzemelerinin çoğunu Revere ve Winthrop’ta sahil taraması yaparken topladı.
Vaillancourt, “Bence yaşanan yıkım, insanoğlunun sömürülmesi, çoğunlukla kadınların ve kız çocuklarının emeği, çok gizli” dedi. “Bugün üretilenlerin çoğunun, yüzde 70’inin polyesterden veya poli-karışımdan yapıldığını, bozulmadığını veya çok uzun zaman aldığını, bıraktığı toksin miktarını, bozunmasını kimse gerçekten anlamıyor. topraktan ve sudan. Sonuçta gömleklerimizi yiyoruz.”
Kıyafetler, tek bir katı kuralla serbest bırakılan öğrenciler tarafından tasarlandı: Materyallerinin hiçbiri yeni satın alınamaz.
Etkinliği Yaratıcılık ve Girişimcilik Direktörü Sam Magee ile birlikte düzenleyen Makerspace Direktörü Christine Braun, gösterinin yaratıcılığa ilham vermesini ve farklı atık akışları hakkında farkındalık yaratmasını umduğunu söyledi.
Braun, “Plastiklere çok fazla odaklanılıyor, ancak nehirlerimizi ve okyanuslarımızı kirleten hızlı moda liflerimiz var” dedi. “İzleyici üyelerimizin, katılımcılarımızın yarattıklarına bir göz atmasını ve verdiğimiz mesaj yoluyla israfımızın nereye gittiği konusunda biraz daha bilinçli olmasını umuyorum.”
Sanat İlahiyat Okulu öğrencisi Ellen Vaillancourt için gösteriye katılmak, hızlı moda giysiler çöpe atıldığında polyester ve poli-karışım tekstil atıklarının çevreye olan olumsuz etkisine ışık tutmak için bir fırsattı.
Vaillancourt, “Giyim üreticileri ve tüketiciler, ‘uzak’ diye bir yer olmadığını yakından anlamalı” dedi.
“Su Hayattır” adlı kıyafeti, denizanasını andıran mavi polyester olta ipleriyle asılan ve balık ağlarına sarılmış, plastik ve balonlu naylondan yapılmış hacimli beyaz bir eteğe sahipti. Korse, somon yumurtlamasını tasvir edecek şekilde düzenlenmiş pembe ve kahverengi iple süslenmişti. Model ayrıca kolonyal sömürüye atıfta bulunan Barok tarzı beyaz bir peruk takmıştı. Vaillancourt, malzemelerinin çoğunu Revere ve Winthrop’ta sahil taraması yaparken topladı.
Vaillancourt, “Bence yaşanan yıkım, insanoğlunun sömürülmesi, çoğunlukla kadınların ve kız çocuklarının emeği, çok gizli” dedi. “Bugün üretilenlerin çoğunun, yüzde 70’inin polyesterden veya poli-karışımdan yapıldığını, bozulmadığını veya çok uzun zaman aldığını, bıraktığı toksin miktarını, bozunmasını kimse gerçekten anlamıyor. topraktan ve sudan. Sonuçta gömleklerimizi yiyoruz.”