İngilizce profesörü Namwali Serpell, heyecanla beklenen ve heyecanlandıran yeni romanı “The Furrows” için kendi keder deneyimlerine – 22 yaşında ölen ablasının yürek burkan kaybı – daldı.
Zambiyalı Amerikalı yazar, 2019’daki ilk çıkışından sonraki ikinci romanı hakkında, “Kelimenin tam anlamıyla bir rüyadan geldi,” dedi. Serpell rüyasında yeğeni Chedza ile yüzdüğünü gördü. “Fırtına şiddetlendi. Sular yükseldi. Rüzgar yükseldi. Romandaki ilk sahneye çok benziyor” diye tarif etti. “Onu yüzerek kıyıya çıkarmaya çalışıyordum. Biraz panik içinde uyandım, kalbim çarpıyordu – hem şefkat ve sevgi duygusu hem de korku ve yakın bir kayıp duygusuyla. Bu bana rahmetli kız kardeşimin yasını tutarken gördüğüm rüyaları hatırlattı.”
“The Furrows”un ilk yarısı, 7 yaşındaki erkek kardeşi Wayne’in Delaware sahilinde bir aile tatili sırasında boğulmuş gibi görünen 12 yaşındaki Cassandra ile açılıyor. Vücudu asla iyileşemez. Aile parçalanmıştır ve çalkantılı keder dalgaları Cassandra’nın hayatını değiştirir, çünkü Cassandra yıllar içinde olayla boğuşurken, onu kendi zihninde yeniden yaşarken ve yeniden yazarken bulur.
Serpell, “‘The Furrows’un ağır basan kibiriyle yapmaya çalıştığım şeylerden biri, Cassandra’nın dediği gibi, ‘ne olduğunu’ değil, ‘nasıl hissettirdiğini’ canlandırmaktı,” dedi. “Rahmetli ablamla yaşadığım rüya hayatın üzerimde bu tür dalga benzeri bir duygu çarpmasını nasıl yaratacağıyla ilgileniyordum. Onun hayatta olduğunu hayal ederdim ve sonra onun öldüğünü hatırlamak için uyanırdım. Ve her hatırladığımda, sanki yeniden ölmüş gibiydi.
Bir terapistle daha önceki etkileşimlerinden birinde Cassandra, “Yine de ölümü nasıl kabul edeceğimi bilmiyordum. Hala bilmiyorum. Gerçekten umurumda değil. Ölüm kelimenin tam anlamıyla kabul edilemez, mantıksız ve hayal bile edilemez.” Serpell, bir toplum olarak genellikle ölümü unutmaya, reddetmeye, bir kenara itmeye veya basitçe üstesinden gelmeye çalışıyoruz dedi.
“Kesinlikle Cee’ye yaptığım o ikirciklik tarafından şekillendirilen tüm bu farklı kültürel biçimler var. [Cassandra’s nickname] eklemli,” dedi romancı. “Ölüm bizim için kaçınılmaz ama bizim için inanılmaz. Anlayamayız – ölümün ötesinde, hayatın başka bir versiyonu olmayan – cennet gibi bir yer hayal etmekten aciziz.
Karışık bir ırk olan Cassandra, yalnızca keder, zaman ve anılarla değil, aynı zamanda kendi kimlik duygusuyla da boğuşma biçimini etkileyen birkaç kayıp örneğiyle karşı karşıyadır: Birincisi, erkek kardeşinin kaybı, melezken yol arkadaşı. ırk ve onu terk eden Siyahi babası ve ölümü inkar eden beyaz annesi.
Doktora derecesini alan Serpell. 2008’de Sanat’da okuyan ve geçen sonbaharda İngilizce Bölümü’ne katılan, “The Furrows”un ikinci yarısının Berkeley’deki California Üniversitesi’nde öğretmenlik yaparken yaşadığı rüya gibi bir durumdan ilham aldığını söyledi. Romanda Cassandra gittiği her yerde erkek kardeşini görmeye başlar. Serpell, burada hikayenin WEB DuBois’nın çifte bilinç fikriyle – ırksal azınlıklar arasında içsel olarak bölünmüş olma hissi – ve bir tür doğaüstü ikiz olan Gotik doppelganger mecazıyla oynadığını söylüyor.
Romanın ikinci yarısı, hem farklı ırklardan bireyler hem de aynı ırktan olanlar arasında sınıf nedeniyle meydana gelen bölünmelere de dalıyor. Örneğin Serpell, Cassandra’nın “burjuva” yetiştirilme tarzının ve eğitiminin, hayatını tanıştığı ve merhum erkek kardeşiyle aynı adı taşıyan evsiz bir adamınkiyle nasıl tam bir zıtlık içine yerleştirdiğinin altını çiziyor. Her yerde, hem içeride hem de dışarıda, bir kişi ve millet kendi kendisiyle çatışıyor.
“Romanın ilk yarısından ikinci yarısına kadar olan ara çizgi, Anne Cheng’in ‘ırksal melankoli’ dediği şeydir. Bunun Amerikan kültürünün çok özel bir yönü olduğunu söylüyor,” dedi Serpell. “Irklaştırılmış öteki, ulusun kendisi için bir tür karmaşık kayıptır ve bu, Amerika’da ırklaştırmanın işleyiş biçimini yapılandırır. Hem ulusun idealleri hem de emperyalist, kapitalist, ırkçı şiddete kurban edilmiş çok sayıda gerçek insan için bir tür başarısız yas.”
Zambiyalı Amerikalı yazar, 2019’daki ilk çıkışından sonraki ikinci romanı hakkında, “Kelimenin tam anlamıyla bir rüyadan geldi,” dedi. Serpell rüyasında yeğeni Chedza ile yüzdüğünü gördü. “Fırtına şiddetlendi. Sular yükseldi. Rüzgar yükseldi. Romandaki ilk sahneye çok benziyor” diye tarif etti. “Onu yüzerek kıyıya çıkarmaya çalışıyordum. Biraz panik içinde uyandım, kalbim çarpıyordu – hem şefkat ve sevgi duygusu hem de korku ve yakın bir kayıp duygusuyla. Bu bana rahmetli kız kardeşimin yasını tutarken gördüğüm rüyaları hatırlattı.”
“The Furrows”un ilk yarısı, 7 yaşındaki erkek kardeşi Wayne’in Delaware sahilinde bir aile tatili sırasında boğulmuş gibi görünen 12 yaşındaki Cassandra ile açılıyor. Vücudu asla iyileşemez. Aile parçalanmıştır ve çalkantılı keder dalgaları Cassandra’nın hayatını değiştirir, çünkü Cassandra yıllar içinde olayla boğuşurken, onu kendi zihninde yeniden yaşarken ve yeniden yazarken bulur.
Serpell, “‘The Furrows’un ağır basan kibiriyle yapmaya çalıştığım şeylerden biri, Cassandra’nın dediği gibi, ‘ne olduğunu’ değil, ‘nasıl hissettirdiğini’ canlandırmaktı,” dedi. “Rahmetli ablamla yaşadığım rüya hayatın üzerimde bu tür dalga benzeri bir duygu çarpmasını nasıl yaratacağıyla ilgileniyordum. Onun hayatta olduğunu hayal ederdim ve sonra onun öldüğünü hatırlamak için uyanırdım. Ve her hatırladığımda, sanki yeniden ölmüş gibiydi.
Bir terapistle daha önceki etkileşimlerinden birinde Cassandra, “Yine de ölümü nasıl kabul edeceğimi bilmiyordum. Hala bilmiyorum. Gerçekten umurumda değil. Ölüm kelimenin tam anlamıyla kabul edilemez, mantıksız ve hayal bile edilemez.” Serpell, bir toplum olarak genellikle ölümü unutmaya, reddetmeye, bir kenara itmeye veya basitçe üstesinden gelmeye çalışıyoruz dedi.
“Kesinlikle Cee’ye yaptığım o ikirciklik tarafından şekillendirilen tüm bu farklı kültürel biçimler var. [Cassandra’s nickname] eklemli,” dedi romancı. “Ölüm bizim için kaçınılmaz ama bizim için inanılmaz. Anlayamayız – ölümün ötesinde, hayatın başka bir versiyonu olmayan – cennet gibi bir yer hayal etmekten aciziz.
Karışık bir ırk olan Cassandra, yalnızca keder, zaman ve anılarla değil, aynı zamanda kendi kimlik duygusuyla da boğuşma biçimini etkileyen birkaç kayıp örneğiyle karşı karşıyadır: Birincisi, erkek kardeşinin kaybı, melezken yol arkadaşı. ırk ve onu terk eden Siyahi babası ve ölümü inkar eden beyaz annesi.
Doktora derecesini alan Serpell. 2008’de Sanat’da okuyan ve geçen sonbaharda İngilizce Bölümü’ne katılan, “The Furrows”un ikinci yarısının Berkeley’deki California Üniversitesi’nde öğretmenlik yaparken yaşadığı rüya gibi bir durumdan ilham aldığını söyledi. Romanda Cassandra gittiği her yerde erkek kardeşini görmeye başlar. Serpell, burada hikayenin WEB DuBois’nın çifte bilinç fikriyle – ırksal azınlıklar arasında içsel olarak bölünmüş olma hissi – ve bir tür doğaüstü ikiz olan Gotik doppelganger mecazıyla oynadığını söylüyor.
Romanın ikinci yarısı, hem farklı ırklardan bireyler hem de aynı ırktan olanlar arasında sınıf nedeniyle meydana gelen bölünmelere de dalıyor. Örneğin Serpell, Cassandra’nın “burjuva” yetiştirilme tarzının ve eğitiminin, hayatını tanıştığı ve merhum erkek kardeşiyle aynı adı taşıyan evsiz bir adamınkiyle nasıl tam bir zıtlık içine yerleştirdiğinin altını çiziyor. Her yerde, hem içeride hem de dışarıda, bir kişi ve millet kendi kendisiyle çatışıyor.
“Romanın ilk yarısından ikinci yarısına kadar olan ara çizgi, Anne Cheng’in ‘ırksal melankoli’ dediği şeydir. Bunun Amerikan kültürünün çok özel bir yönü olduğunu söylüyor,” dedi Serpell. “Irklaştırılmış öteki, ulusun kendisi için bir tür karmaşık kayıptır ve bu, Amerika’da ırklaştırmanın işleyiş biçimini yapılandırır. Hem ulusun idealleri hem de emperyalist, kapitalist, ırkçı şiddete kurban edilmiş çok sayıda gerçek insan için bir tür başarısız yas.”