Brooks kısa süre önce projenin bir parçası olarak çıraklık tarzı öğrenme üzerine bir Reischauer Enstitüsü konuşmasına katıldı. Yukio Lippit, Jeffrey T. Chambers ve Sanat ve Mimarlık Tarihi Profesörü Andrea Okamura, “Zanaat bilgisi kesinlikle beşeri bilimlerde ve bilimlerde, sosyal bilimlerde bilgi üreten herhangi bir şey kadar önemli olabilecek bir zeka biçimidir” dedi. , oturum sırasında. “Eşsiz bir şekilde fiziksel ve sözel olmayan ve zanaat geleneklerinde kolayca gözden kaçan sessizce iletilen bedensel hafıza ve karar verme biçimlerini içerir.”
Dikkatli gözleme ek olarak, Brooks öğrencileri kendi benzersiz çekiç ritmini, hafifçe bükülmüş bir çiviyi tahtaya yavaş ve dikkatli bir şekilde çakmayı geliştirmeye teşvik eder.
vurmalı
çekiçleme yöntemi Brooks, “çok çağrıştırıcı bir adı var,” dedi. “denir uguisu no tani watari, bu da ‘çalı ötleğeni vadide ileri geri uçar’ anlamına gelir. Tahtayı bölmek için büyük bir risk var. Bir tahtaya çivi çakmanın gerçekten korkutucu bir yolu… Atölyeye bir tür oyunbazlık katıyor.”
Brooks, Japon tekne yapımını diğerlerinden ayıran bir özelliği anlatıyor: kenar çivileme. Batı’da, “sabitleme kalasını kalastan geçerek bir çerçeveye veya kirişe gönderme eğilimindeyiz. Japon teknelerinde çerçeve veya nervür yoktur. Teknenin kabuğunu kendisine ‘kenar çiviliyoruz’.
Reischauer Enstitüsü Direktörü Mary Brinton, pandemi sırasında birçok eğitim deneyiminin askıya alındığını veya uzaktan yürütüldüğünü kaydetti. “ bitkin atölye, öğrenmek için bir kez daha yüz yüze bir araya gelebilmeyi kutluyor.”
Enstitünün İcra Direktörü Gavin Whitelaw, çalıştayın “uluslararası bir merkezin birçok yönünü özetlediğini” ekledi ve 50 yıldır ayakta kalan bir enstitünün bir sembolünü yarattı.
Mart ayı sonuna kadar, “Yapım Aşamasında: eskimiş ve Japon Ahşap Tekne İnşası Dersleri” öğrencilerin çabalarını hızlandırılmış çekimler, fotoğraflar, ses örneklemeleri ve Japan Friends of Sanat Concourse Gallery’deki 22 fitlik tekne aracılığıyla sergiliyor. Nisan ayı başlarında, tekne Charles Nehri üzerinde denize indirilecek.
Dikkatli gözleme ek olarak, Brooks öğrencileri kendi benzersiz çekiç ritmini, hafifçe bükülmüş bir çiviyi tahtaya yavaş ve dikkatli bir şekilde çakmayı geliştirmeye teşvik eder.
vurmalı
çekiçleme yöntemi Brooks, “çok çağrıştırıcı bir adı var,” dedi. “denir uguisu no tani watari, bu da ‘çalı ötleğeni vadide ileri geri uçar’ anlamına gelir. Tahtayı bölmek için büyük bir risk var. Bir tahtaya çivi çakmanın gerçekten korkutucu bir yolu… Atölyeye bir tür oyunbazlık katıyor.”
Brooks, Japon tekne yapımını diğerlerinden ayıran bir özelliği anlatıyor: kenar çivileme. Batı’da, “sabitleme kalasını kalastan geçerek bir çerçeveye veya kirişe gönderme eğilimindeyiz. Japon teknelerinde çerçeve veya nervür yoktur. Teknenin kabuğunu kendisine ‘kenar çiviliyoruz’.
Reischauer Enstitüsü Direktörü Mary Brinton, pandemi sırasında birçok eğitim deneyiminin askıya alındığını veya uzaktan yürütüldüğünü kaydetti. “ bitkin atölye, öğrenmek için bir kez daha yüz yüze bir araya gelebilmeyi kutluyor.”
Enstitünün İcra Direktörü Gavin Whitelaw, çalıştayın “uluslararası bir merkezin birçok yönünü özetlediğini” ekledi ve 50 yıldır ayakta kalan bir enstitünün bir sembolünü yarattı.
Mart ayı sonuna kadar, “Yapım Aşamasında: eskimiş ve Japon Ahşap Tekne İnşası Dersleri” öğrencilerin çabalarını hızlandırılmış çekimler, fotoğraflar, ses örneklemeleri ve Japan Friends of Sanat Concourse Gallery’deki 22 fitlik tekne aracılığıyla sergiliyor. Nisan ayı başlarında, tekne Charles Nehri üzerinde denize indirilecek.