Ela
New member
Memur Kadrolarına Alım: Bir Çalışan Olma Yolunda Zorlu (Ama Eğlenceli) Adımlar
Merhaba forum arkadaşlarım!
Bugün hepimizin hayatına bir şekilde dokunan ve bazılarımızı her sabah sabah kahvesini yudumlarken "Keşke ben de memur olsam" dedirten bir konuyu ele alacağız: Memur kadrolarına ilk defa alınma usulü!
Evet, o meşhur sınavlar, o "günümüzün kahramanları" olan KPSS ve o bir türlü elden bırakılmayan başvuru formları! Bazen sanki bu süreç, dev bir labirent gibi gelir. Hem bir yandan umut var, hem de bir yandan “Bu sınavda ne arıyorum ben ya?” diye düşünmeden edemezsiniz. Ama merak etmeyin, bu yazı biraz ışık tutacak, biraz da güldürecek. Çünkü memurluk başvurusu yaparken bir yandan kafalar karışıyor, diğer yandan "nasıl da olacak bu iş?" diye düşünen insanlar var. Hadi gelin, konuyu hem ciddiyetle hem de biraz mizahi bir şekilde ele alalım!
1. KPSS: Hepimizin İmtihanı!
Şimdi, erkeklerin stratejik yaklaşımına uygun bir şekilde başlayalım: KPSS! Yani bu memurluk yolculuğunun belki de en gözde aşaması. Erkekler, bu sınavla ilgili genelde şöyle düşünürler: "Başarı, planlı olmakla gelir." Peki, tam olarak plan ne?
Efsane Plan:
1. KPSS için çalışma takvimi oluşturulacak.
2. Yıldızlı kalemle, haftada 10 saat çalışılacak (gerçekçi olun, ortalama 2 saat).
3. "İhtiyacım var!" diyerek psikolojik olarak rahatlatıcı YouTube videolarına girilecek. (Evet, "Motivasyon Konuşmaları" başlığındaki video, 300. kez izlenmiş olabilir ama olsun.)
Fakat, işin iç yüzü genelde şöyle olur: Plan yapılır, ertesi gün sınavın tekrar ne zaman olduğunu öğrenmek için Google’a girilir. Sonra başvuruyu unutursunuz ve... işte o anda, siz de sınav tarihini öğrenen bir memur adayı olursunuz.
Ama endişelenmeyin, herkesin yaşadığı bir şey bu!
2. Başvurular: “Her Şey Tek Bir Formda Gizli”
Kadınlar, genellikle ilişki odaklı ve empatik yaklaşımlarla hareket ederler. Bu konuda da durumu şöyle ele alalım: Başvurular! Kadınlar genelde başvuru formunu doldururken "Bunu yapmalıyım, bir arkadaşım da memur olmak istiyordu, onu da hatırlamalıyım!" diyerek biraz daha dikkatli ve hassas davranır. Çünkü bu süreç sadece “form doldurmak” değil, birilerinin de hayalinin bir parçası olmak anlamına gelir.
Şimdi, erkekler daha çok strateji kurarak bu formu doldururlar: "Adresimi doğru yazdım mı?", "Eğitim bilgilerimi eksiksiz verdim mi?", "Başvuru tarihini kaçırdım mı?" diye kontrol ederler. Ama kadınlar o formu doldururken şöyle düşünürler: "Evet, bu başvuru formu çok önemli, ama acaba annem ne düşünüyor? Oğlum iyi mi? Bir de internetim gitti mi?"
Başvuru yapan arkadaşlar, belki de hepimizin yaptığı gibi birkaç kez "Başvuruyu tamamla" tuşuna basmadan önce bir nefes almışlardır. Form tamamlanınca bir rahatlama gelir, sanki büyük bir yük kalkmıştır.
3. Mülakatlar: Sınavı Geçtin Ama Duruşunu Göster!
Erkekler, mülakatlar söz konusu olduğunda genelde “Çözüm odaklı olmak gerek” derler. Mülakat, bir bakıma kendinizi nasıl sunduğunuzla ilgilidir. Burada önemli olan, karşınızdakinin size “Evet, bu kişi bizim kadroya uygun bir insan!” dediğini duymaktır. Erkekler çoğunlukla kısa ve net cümlelerle kendilerini ifade ederler: "Beni bu işe alırsanız, verimli çalışırım, çünkü sistem analizi yapmayı seviyorum. Ayrıca veri analitiği çok ilgimi çekiyor." Kısacası, doğrudan "çözüm" sunan bir yaklaşım.
Kadınlar ise mülakata daha farklı bir açıdan yaklaşabilirler. “Bu işi gerçekten yapmak istiyorum, çünkü toplumda bir fark yaratabileceğimi düşünüyorum. İnsanların hayatını kolaylaştırmak, memur olmanın en güzel tarafı!” gibi ilişki ve empati odaklı konuşmalar yaparak karşınızdakini etkilemek isteyebilirsiniz. (Ve evet, biz kadınlar bir noktada karşımızdaki kişiye bile gönül almak için pozitif enerji gönderebiliriz. Bunu yaparken de asla unutmayın: Bazen sistemdeki doğru kişi, sadece bir gülüş ya da sıcak bir cümleyle karşınıza çıkar!)
4. Sonuç: Hayatınızda Bir Dönüm Noktası mı?
Ve nihayet, sınavı geçtiniz, mülakattan da başarıyla çıktınız… Ama nasıl olsa sınavı kazanıp o memur kadrosuna girebilirsiniz. Erkekler genelde şu şekilde düşünür: “Bunu yaparak, sistemdeki boşlukları dolduracağım ve daha iyi bir yönetim sağlarım.” Kadınlar ise şu soruyu sorar: “Bunu yaparak, toplumda bir fark yaratabilir miyim? İyi ilişkiler kurabilir miyim?” Aslında, herkesin kendi bakış açısı farklı olsa da, her birimizin bu memur kadrosuna girmek için başka bir motivasyonu var.
Ve sonunda heyecanlı bir şekilde sonuçları beklerken, bir soru aklınıza takılır: "Benimle mi olacak? Hayatımı değiştirir mi? Yoksa işe girince hala kahve molası mı vereceğim?"
Hadi forumdaşlar, şimdi eğlenceli bir soruyla devam edelim: Sizce memur olmanın en eğlenceli yanı ne? Başvuruda, mülakatta ya da o ilk işe başlama gününde yaşadığınız komik bir anı var mı?
Lütfen deneyimlerinizi, düşüncelerinizi ve tabi ki en komik hikayelerinizi paylaşın! Yorumları okumak için sabırsızlanıyorum.
Sevgi ve kahkaha dolu günler dilerim!
[Adınızı Ekleyin]
Merhaba forum arkadaşlarım!
Bugün hepimizin hayatına bir şekilde dokunan ve bazılarımızı her sabah sabah kahvesini yudumlarken "Keşke ben de memur olsam" dedirten bir konuyu ele alacağız: Memur kadrolarına ilk defa alınma usulü!
Evet, o meşhur sınavlar, o "günümüzün kahramanları" olan KPSS ve o bir türlü elden bırakılmayan başvuru formları! Bazen sanki bu süreç, dev bir labirent gibi gelir. Hem bir yandan umut var, hem de bir yandan “Bu sınavda ne arıyorum ben ya?” diye düşünmeden edemezsiniz. Ama merak etmeyin, bu yazı biraz ışık tutacak, biraz da güldürecek. Çünkü memurluk başvurusu yaparken bir yandan kafalar karışıyor, diğer yandan "nasıl da olacak bu iş?" diye düşünen insanlar var. Hadi gelin, konuyu hem ciddiyetle hem de biraz mizahi bir şekilde ele alalım!
1. KPSS: Hepimizin İmtihanı!
Şimdi, erkeklerin stratejik yaklaşımına uygun bir şekilde başlayalım: KPSS! Yani bu memurluk yolculuğunun belki de en gözde aşaması. Erkekler, bu sınavla ilgili genelde şöyle düşünürler: "Başarı, planlı olmakla gelir." Peki, tam olarak plan ne?
Efsane Plan:
1. KPSS için çalışma takvimi oluşturulacak.
2. Yıldızlı kalemle, haftada 10 saat çalışılacak (gerçekçi olun, ortalama 2 saat).
3. "İhtiyacım var!" diyerek psikolojik olarak rahatlatıcı YouTube videolarına girilecek. (Evet, "Motivasyon Konuşmaları" başlığındaki video, 300. kez izlenmiş olabilir ama olsun.)
Fakat, işin iç yüzü genelde şöyle olur: Plan yapılır, ertesi gün sınavın tekrar ne zaman olduğunu öğrenmek için Google’a girilir. Sonra başvuruyu unutursunuz ve... işte o anda, siz de sınav tarihini öğrenen bir memur adayı olursunuz.
Ama endişelenmeyin, herkesin yaşadığı bir şey bu!2. Başvurular: “Her Şey Tek Bir Formda Gizli”
Kadınlar, genellikle ilişki odaklı ve empatik yaklaşımlarla hareket ederler. Bu konuda da durumu şöyle ele alalım: Başvurular! Kadınlar genelde başvuru formunu doldururken "Bunu yapmalıyım, bir arkadaşım da memur olmak istiyordu, onu da hatırlamalıyım!" diyerek biraz daha dikkatli ve hassas davranır. Çünkü bu süreç sadece “form doldurmak” değil, birilerinin de hayalinin bir parçası olmak anlamına gelir.
Şimdi, erkekler daha çok strateji kurarak bu formu doldururlar: "Adresimi doğru yazdım mı?", "Eğitim bilgilerimi eksiksiz verdim mi?", "Başvuru tarihini kaçırdım mı?" diye kontrol ederler. Ama kadınlar o formu doldururken şöyle düşünürler: "Evet, bu başvuru formu çok önemli, ama acaba annem ne düşünüyor? Oğlum iyi mi? Bir de internetim gitti mi?"
Başvuru yapan arkadaşlar, belki de hepimizin yaptığı gibi birkaç kez "Başvuruyu tamamla" tuşuna basmadan önce bir nefes almışlardır. Form tamamlanınca bir rahatlama gelir, sanki büyük bir yük kalkmıştır.
3. Mülakatlar: Sınavı Geçtin Ama Duruşunu Göster!
Erkekler, mülakatlar söz konusu olduğunda genelde “Çözüm odaklı olmak gerek” derler. Mülakat, bir bakıma kendinizi nasıl sunduğunuzla ilgilidir. Burada önemli olan, karşınızdakinin size “Evet, bu kişi bizim kadroya uygun bir insan!” dediğini duymaktır. Erkekler çoğunlukla kısa ve net cümlelerle kendilerini ifade ederler: "Beni bu işe alırsanız, verimli çalışırım, çünkü sistem analizi yapmayı seviyorum. Ayrıca veri analitiği çok ilgimi çekiyor." Kısacası, doğrudan "çözüm" sunan bir yaklaşım.
Kadınlar ise mülakata daha farklı bir açıdan yaklaşabilirler. “Bu işi gerçekten yapmak istiyorum, çünkü toplumda bir fark yaratabileceğimi düşünüyorum. İnsanların hayatını kolaylaştırmak, memur olmanın en güzel tarafı!” gibi ilişki ve empati odaklı konuşmalar yaparak karşınızdakini etkilemek isteyebilirsiniz. (Ve evet, biz kadınlar bir noktada karşımızdaki kişiye bile gönül almak için pozitif enerji gönderebiliriz. Bunu yaparken de asla unutmayın: Bazen sistemdeki doğru kişi, sadece bir gülüş ya da sıcak bir cümleyle karşınıza çıkar!)
4. Sonuç: Hayatınızda Bir Dönüm Noktası mı?
Ve nihayet, sınavı geçtiniz, mülakattan da başarıyla çıktınız… Ama nasıl olsa sınavı kazanıp o memur kadrosuna girebilirsiniz. Erkekler genelde şu şekilde düşünür: “Bunu yaparak, sistemdeki boşlukları dolduracağım ve daha iyi bir yönetim sağlarım.” Kadınlar ise şu soruyu sorar: “Bunu yaparak, toplumda bir fark yaratabilir miyim? İyi ilişkiler kurabilir miyim?” Aslında, herkesin kendi bakış açısı farklı olsa da, her birimizin bu memur kadrosuna girmek için başka bir motivasyonu var.
Ve sonunda heyecanlı bir şekilde sonuçları beklerken, bir soru aklınıza takılır: "Benimle mi olacak? Hayatımı değiştirir mi? Yoksa işe girince hala kahve molası mı vereceğim?"
Hadi forumdaşlar, şimdi eğlenceli bir soruyla devam edelim: Sizce memur olmanın en eğlenceli yanı ne? Başvuruda, mülakatta ya da o ilk işe başlama gününde yaşadığınız komik bir anı var mı?
Lütfen deneyimlerinizi, düşüncelerinizi ve tabi ki en komik hikayelerinizi paylaşın! Yorumları okumak için sabırsızlanıyorum.
Sevgi ve kahkaha dolu günler dilerim!
[Adınızı Ekleyin]