Fenerbahçe, Spor Toto Üstün Lig’in 18’inci haftasında Galatasaray’la karşı karşıya geldi. Heyecan dolu dev derbi sarı-kırmızılıların 3-0’lık üstünlüğüyle tamamlandı. Fenerbahçe taraftarları, futbolcular ve teknik heyete şok yenilgi daha sonrası reaksiyon gösterdi. Spor müellifleri, nefes kesen Fenerbahçe – Galatasaray derbisini kıymetlendirdi. Milliyet Gazetesi’nin usta kalemi Şansal büyüka, Fenerbahçe’nin yıldızı hakkında çaroıcı sözler kullandıç
İşte dev derbinin akabinde yapılan değerlendirmeler…
ÇOBAN MATI / TAYFUN BAYINDIR
Galiba Jorge Jesus’u gözümüzde biraz fazla büyütmüşüz. Güzel bir hoca olduğu konusunda kimsenin itirazı yok. Oyuncularla ilgileri, maç dışı idare biçimi, futbola bakışı epey da alışık olmadığımız ve açıkçası özlediğimiz bir usul. Ancak şu biçimde bir gerçek var; rakip kadrosu okuma, kadroya bakılırsa taktik uygulama ve oyuna müdahale konusunda deneyimiyle aksi orantılı bir performası var…
Şimdi arşivlere bakalım; yanılmıyorsam Fenerbahçe yalnızca bir maçı dörtlü savunma yaparken kaybetti. Kalan öteki tüm yenilgilerinde Jesus üçlü savunmayı tercih etmiş. Dün de üçlü savunmayla çıktı derbiye. Üç meskenlere şenlik (Bu maç genelinde) stoper. Üçünün toplamı bir Nelsson etmedi. Kusur üstüne yanılgı yaptılar, Galatasaray’ın iştahını artırmak için ne gerekiyorsa onu uyguladılar.
Jesus ikinci yarıya dörtlüye dönerek başladığında atı alan Üsküdar’ı geçmişti. aslına bakarsan üçlü savunmanın önüne Crespo ve Arao’yu koyarak önde baskıyla kazanayım mantığından hayli uzaktı Jesus. Portekizli hocanın, Okan Buruk’a sürpriz olan ve bir ölçüde de ekmeğine yağ süren savunma atağı Kadıköy’ü Galatasaray için Ali Sami Yen’e daha maçın 10. dakikasında çevirdi, 90 dakikada da bu biçimde geçti. O denli ki Galatasaray tempoyu her artırdığında, kanatlardan her geldiğinde durum üretti. Fenerbahçe’nin durumu var mıydı; zorlarsak iki falan deriz.
Okan hoca tam manasıyla Jesus’u mat etti. birebir vakitte o denli yavaş bir mat değil bu. Göz açıp kapayıncaya kadar çoban matı yaptı. Öncelikle dersine hayli düzgün çalıştığı kesin. İkincisi oyuncularını bu maça en az kendisi kadar hazırladığı da bir öteki kesin nokta. Üçüncüsü de atılımları. Jesus’un her çaresizce ve zorunluluktan yapılan atağına yanıt verdi Okan hoca. Jesus piyonla oyunu kazanmaya çalıştıkça, Okan hoca atını da kullandı, vezirini de ve elbette piyonlarını da.
Bu sonuç 7’de 7 yapan Galatasaray’ı yeterlice havaya sokar. Liderlik koltuğundan lakin şampiyonluk kupasını almak için kalkar. Fenerbahçe içinse bu sonuç ağır yük getirir. Taraftarın epey sevdiği, epey güvendiği Jesus tartışmaya açılır, tribünün gazı kaçar, ekip ortasında halı altına süpürülen problemler gün yüzüne çıkmaya başlar.
Okan hocaya bravo, Jesus’a geçmiş olsun diyorum…
JESUS’UN İSMİ, BURUK’UN AKLI / ŞANSAL BÜYÜKA
Fenerbahçe’nin hocası Jorge Jesus’un, Galatasaray’ın hocası Okan Buruk’a oranla yaşıyla, birikimiyle, şampiyonluklarıyla haklı olarak daha önde, daha bilinen bir ismi var… Fakat gördük ki maçı Jesus’un ismi değil, Buruk’un aklı kazandı…
Fenerbahçe’nin taş üzere ağır üçlü stoperle oynadığını artık ‘Sağır Sultan’ bile biliyor… Okan Hoca, bu ağır savunmaya karşı fazlaca akıllı bir ön alan oluşturdu… Ağır Gomis’i, hatta Icardi’yi oynatmak yerine, Barış Alper, Kerem ve artlarında Mertens üzere üç “uçurtmayı“ Fenerbahçe’nin ağır erkeklerinın üstüne saldı…
Galatasaray’da başını kaldıran her oyuncu birden fazla kadronun yaptığı üzere Fenerbahçe’nin geniş alanlarına uzun toplar attı… Serdar Aziz, Gustavo, Szalai dönene kadar, Galatasaray’ın uçurtmaları Fenerbahce ceza alanı ortasında kaç kere golle burun buruna geldi…
Galatasaray daima geldiği birinci yarıda bir gol attı, birden epey fazlasını kaçırdı… Hele Barış Alper’in kaçırdığı… En zorunu yaptı, 7-8 metreden topu üstten dışarı vurdu…
Galatasaray dalga dalga gelirken, Ferdi, ağır stoperlerin açıklarını kapatmaktan hamleye bile gidemedi…Galatasaray savunmasının hareketli oyunu karşısında, Fenerbahçe’nin atakçıları da ağır kaldı… Fenerbahçe yalnızca 1-2 kez rakip ceza alanında önemli manada görünebildi… bu biçimde da karşısına Muslera çıktı…
İlk yarı bittiğinde Kadıköy’de fazlaca hâkim, epeyce düzgün bir Galatasaray, epey ağır, futboldan fazlaca uzak bir Fenerbahçe ile Jesus’un ismi ile Okan Hoca’nın aklı vardı…
İkinci yarı başladı, Fenerbahçe’nin birinci yarıdaki “perişan“ halinden biraz kurtulduğunu gördük… Fakat Galatasaray her Fenerbahçe atağında Kerem’i, Barış’ı, Rashica’yı savunmasının ortasına sokarak, her atakta Fenerbahçe ceza alanına kadar yollayarak “takım oyunundan“ şahane örnekler vermeye devam etti… Hakikaten ikinci yarının çabucak başında Barış Alper, daha sonrasında Mertens’in darbeli vuruşları kaleci Altay’dan döndü…
Fenerbahçe’nin baskı dakikalarında akılda kalan tek konum, Osayi Samuel’in çaprazdan hayli sert şutunun kaleci Muslera’dan dönmesiydi… Batshuayi, çıkana kadar neredeyse topa vurmadı… Aslında birinci yarıdaki manzarasına karşın ikinci yarıya başlaması bir öbür Jesus yanlışıydı…
Galatasaray atak ederken, Fenerbahçe savunmasının, kendi kalesini savunurken, Fenerbahçe golcülerinin ne kadar ağır olduğunu, aslında Fenerbahçe grubunun ne kadar ağır oyunculardan şurası bir grup olduğunu, bunun kararı hiç bir büyük maçı kazanamadığını, dünya aleme gösterdi…
elbet bir çift lafı da İrfan Can hak ediyor… esasen futbol oynamıyorsun… Bir de her büyük maçta Fenerbahçe’yi bir eksik bırakıyorsun… Bu kaçıncı… Hiç mi ders almazsın… Haydi sen ders almıyorsun, yöneticilerin hiç mi ders vermezler…
Bu maçın “Aması… Fakatı… Ancakı” yok… Tartışma götürmeyecek bir maç ve Galatasaray ismine hayli hak edilmiş bir galibiyet… Galatasaray’ın son senelerda Kadıköy’de kazandığı derbiler de dahil, bu kadar inançlı, bu kadar âlâ, bu kadar baskın ve rakibi bu kadar alandan silen bir maçını görmemiştim…
Futbolun gerçeğini konuşalım… Okan Buruk; Jorge Jesus’a… Galatasaray grubu da Fenerbahçe’ye futbol dersi verdi… Fenerbahçe dua etsin Kadıköy’de yeni bir 6-0 olmadı… Tabi Galatasaray lehine…
OKAN BURUK’UN TAKTİĞİ TUTTU / OSMAN ŞENHER
Kolay değil, Fenerbahçe, Muhteşem Lig’in en yeterli gruplarından… Onunla deplasmanda oynuyorsun. 50 bin sarı-lacivertli taraftar karşısında maçı, birebir vakitte üç farklı kazanmak nitekim büyük bir muvaffakiyet…
Okan Buruk ekibini müsabakaya hayli güzel hazırlamış. Rakibi de fazlaca uygun tahlil etmiş. Hamlede nazaranv alan Kerem, Mertens, Rashica ve Barış Alper’in harikulade baskısı, çabukluğuyla mesken sahibi takıma yanılgı yaptırarak çabayı kazandı. Muslera, Nelsson ve Abdülkerim üçlüsü sıfır kusurla oynadı. Hele kaleci Muslera fazlaca değerli kurtarışlar yaptı. Nelsson ve Abdülkerim çabuk, isabetli atılımlarıyla kadrolarını rahatlattılar. Sacha Boey ve Rashica sağ çizgide devamlı ileri ve geri yaparak o koridoru daima kapadılar.
Sol tarafta Kerem de ataktaki görevini harikaya yakın yaparken, sol bek Dubois’e de kendi defansına gelerek daima yardım etti. Boey epeyce özel bir topçu. Şu an hiç düşünmeden hırsı, çabukluğuyla Avrupa’nın en yeterli sağ beki diyebilirim. Dubois ise Van Aaanholt’un formsuzluğundan mecburiyetten sol bekte oynadı. vazifesini yapmaya çalıştı, hayli da yanılgı yaptı.
Orta alanda Berkan ve Oliveira, Fenerbahçe ataklarında kesiciliklerini harika yaptılar. Oliveira ataktaki yeteneklerini de gösterdi. Hem âlâ top dağıttı, tıpkı vakitte birinci goldeki isabetli vuruşuyla da ekibini öne geçirdi.
Galatasaray’da oyundan düşen, gayret etmeyen tek isim yoktu. daha sonradan oyuna giren Midtsjö, Icardi ve Yunus rakip ekibin gol aradığı dakikalarda ekibine direnç getirdi. Midtsjö orta alanda resmen savaşırken, Yunus sakatlıktan dönmesine karşın dayanılmaz bir tempoyla Cim-Bom’a büyük katkı sağladı. Icardi ise uzun vakit daha sonra 25 dakika da oynasa, ‘Ben çok büyük futbolcuyum, golcüyüm’ imajından hiçbir şey kaybetmemiş, Kerem’e ikinci golün pasını verdi, üçüncü golü de harikulade tekniğiyle ve isabetli vuruşuyla kendisi attı.
Maçı özetlersek; Galatasaraylı futbolcular ve teknik yönetici Okan Buruk maça daha hayli konsantre olmuşlar ve daha fazlaca kazanmak istediler. Her topu kovaladılar. Rakip futbolcuları hiç boş bırakmadılar. Alanda bir bütün olarak hareket ettiler.
Karşılaşmanın kazanılmasında hocanın en büyük artısı, iki santrfor Icardi ve Gomis’i kulübede oturtup, Barış Alper ile maça başlamasıydı. Barış Alper fiziği, çabukluğuyla Fenerbahçe savunmasının istikrarını bozdu. Sarı-kırmızılılar sakatların dönmesiyle, Yunus ve Barış’ın parlamasıyla eski gücünü yakalamış. Bu kaliteli takımla bundan daha sonraki maçlarda epeyce daha düzgününü yapabileceklerinin sinyalini verdiler.
İşte dev derbinin akabinde yapılan değerlendirmeler…
ÇOBAN MATI / TAYFUN BAYINDIR
Galiba Jorge Jesus’u gözümüzde biraz fazla büyütmüşüz. Güzel bir hoca olduğu konusunda kimsenin itirazı yok. Oyuncularla ilgileri, maç dışı idare biçimi, futbola bakışı epey da alışık olmadığımız ve açıkçası özlediğimiz bir usul. Ancak şu biçimde bir gerçek var; rakip kadrosu okuma, kadroya bakılırsa taktik uygulama ve oyuna müdahale konusunda deneyimiyle aksi orantılı bir performası var…
Şimdi arşivlere bakalım; yanılmıyorsam Fenerbahçe yalnızca bir maçı dörtlü savunma yaparken kaybetti. Kalan öteki tüm yenilgilerinde Jesus üçlü savunmayı tercih etmiş. Dün de üçlü savunmayla çıktı derbiye. Üç meskenlere şenlik (Bu maç genelinde) stoper. Üçünün toplamı bir Nelsson etmedi. Kusur üstüne yanılgı yaptılar, Galatasaray’ın iştahını artırmak için ne gerekiyorsa onu uyguladılar.
Jesus ikinci yarıya dörtlüye dönerek başladığında atı alan Üsküdar’ı geçmişti. aslına bakarsan üçlü savunmanın önüne Crespo ve Arao’yu koyarak önde baskıyla kazanayım mantığından hayli uzaktı Jesus. Portekizli hocanın, Okan Buruk’a sürpriz olan ve bir ölçüde de ekmeğine yağ süren savunma atağı Kadıköy’ü Galatasaray için Ali Sami Yen’e daha maçın 10. dakikasında çevirdi, 90 dakikada da bu biçimde geçti. O denli ki Galatasaray tempoyu her artırdığında, kanatlardan her geldiğinde durum üretti. Fenerbahçe’nin durumu var mıydı; zorlarsak iki falan deriz.
Okan hoca tam manasıyla Jesus’u mat etti. birebir vakitte o denli yavaş bir mat değil bu. Göz açıp kapayıncaya kadar çoban matı yaptı. Öncelikle dersine hayli düzgün çalıştığı kesin. İkincisi oyuncularını bu maça en az kendisi kadar hazırladığı da bir öteki kesin nokta. Üçüncüsü de atılımları. Jesus’un her çaresizce ve zorunluluktan yapılan atağına yanıt verdi Okan hoca. Jesus piyonla oyunu kazanmaya çalıştıkça, Okan hoca atını da kullandı, vezirini de ve elbette piyonlarını da.
Bu sonuç 7’de 7 yapan Galatasaray’ı yeterlice havaya sokar. Liderlik koltuğundan lakin şampiyonluk kupasını almak için kalkar. Fenerbahçe içinse bu sonuç ağır yük getirir. Taraftarın epey sevdiği, epey güvendiği Jesus tartışmaya açılır, tribünün gazı kaçar, ekip ortasında halı altına süpürülen problemler gün yüzüne çıkmaya başlar.
Okan hocaya bravo, Jesus’a geçmiş olsun diyorum…
JESUS’UN İSMİ, BURUK’UN AKLI / ŞANSAL BÜYÜKA
Fenerbahçe’nin hocası Jorge Jesus’un, Galatasaray’ın hocası Okan Buruk’a oranla yaşıyla, birikimiyle, şampiyonluklarıyla haklı olarak daha önde, daha bilinen bir ismi var… Fakat gördük ki maçı Jesus’un ismi değil, Buruk’un aklı kazandı…
Fenerbahçe’nin taş üzere ağır üçlü stoperle oynadığını artık ‘Sağır Sultan’ bile biliyor… Okan Hoca, bu ağır savunmaya karşı fazlaca akıllı bir ön alan oluşturdu… Ağır Gomis’i, hatta Icardi’yi oynatmak yerine, Barış Alper, Kerem ve artlarında Mertens üzere üç “uçurtmayı“ Fenerbahçe’nin ağır erkeklerinın üstüne saldı…
Galatasaray’da başını kaldıran her oyuncu birden fazla kadronun yaptığı üzere Fenerbahçe’nin geniş alanlarına uzun toplar attı… Serdar Aziz, Gustavo, Szalai dönene kadar, Galatasaray’ın uçurtmaları Fenerbahce ceza alanı ortasında kaç kere golle burun buruna geldi…
Galatasaray daima geldiği birinci yarıda bir gol attı, birden epey fazlasını kaçırdı… Hele Barış Alper’in kaçırdığı… En zorunu yaptı, 7-8 metreden topu üstten dışarı vurdu…
Galatasaray dalga dalga gelirken, Ferdi, ağır stoperlerin açıklarını kapatmaktan hamleye bile gidemedi…Galatasaray savunmasının hareketli oyunu karşısında, Fenerbahçe’nin atakçıları da ağır kaldı… Fenerbahçe yalnızca 1-2 kez rakip ceza alanında önemli manada görünebildi… bu biçimde da karşısına Muslera çıktı…
İlk yarı bittiğinde Kadıköy’de fazlaca hâkim, epeyce düzgün bir Galatasaray, epey ağır, futboldan fazlaca uzak bir Fenerbahçe ile Jesus’un ismi ile Okan Hoca’nın aklı vardı…
İkinci yarı başladı, Fenerbahçe’nin birinci yarıdaki “perişan“ halinden biraz kurtulduğunu gördük… Fakat Galatasaray her Fenerbahçe atağında Kerem’i, Barış’ı, Rashica’yı savunmasının ortasına sokarak, her atakta Fenerbahçe ceza alanına kadar yollayarak “takım oyunundan“ şahane örnekler vermeye devam etti… Hakikaten ikinci yarının çabucak başında Barış Alper, daha sonrasında Mertens’in darbeli vuruşları kaleci Altay’dan döndü…
Fenerbahçe’nin baskı dakikalarında akılda kalan tek konum, Osayi Samuel’in çaprazdan hayli sert şutunun kaleci Muslera’dan dönmesiydi… Batshuayi, çıkana kadar neredeyse topa vurmadı… Aslında birinci yarıdaki manzarasına karşın ikinci yarıya başlaması bir öbür Jesus yanlışıydı…
Galatasaray atak ederken, Fenerbahçe savunmasının, kendi kalesini savunurken, Fenerbahçe golcülerinin ne kadar ağır olduğunu, aslında Fenerbahçe grubunun ne kadar ağır oyunculardan şurası bir grup olduğunu, bunun kararı hiç bir büyük maçı kazanamadığını, dünya aleme gösterdi…
elbet bir çift lafı da İrfan Can hak ediyor… esasen futbol oynamıyorsun… Bir de her büyük maçta Fenerbahçe’yi bir eksik bırakıyorsun… Bu kaçıncı… Hiç mi ders almazsın… Haydi sen ders almıyorsun, yöneticilerin hiç mi ders vermezler…
Bu maçın “Aması… Fakatı… Ancakı” yok… Tartışma götürmeyecek bir maç ve Galatasaray ismine hayli hak edilmiş bir galibiyet… Galatasaray’ın son senelerda Kadıköy’de kazandığı derbiler de dahil, bu kadar inançlı, bu kadar âlâ, bu kadar baskın ve rakibi bu kadar alandan silen bir maçını görmemiştim…
Futbolun gerçeğini konuşalım… Okan Buruk; Jorge Jesus’a… Galatasaray grubu da Fenerbahçe’ye futbol dersi verdi… Fenerbahçe dua etsin Kadıköy’de yeni bir 6-0 olmadı… Tabi Galatasaray lehine…
OKAN BURUK’UN TAKTİĞİ TUTTU / OSMAN ŞENHER
Kolay değil, Fenerbahçe, Muhteşem Lig’in en yeterli gruplarından… Onunla deplasmanda oynuyorsun. 50 bin sarı-lacivertli taraftar karşısında maçı, birebir vakitte üç farklı kazanmak nitekim büyük bir muvaffakiyet…
Okan Buruk ekibini müsabakaya hayli güzel hazırlamış. Rakibi de fazlaca uygun tahlil etmiş. Hamlede nazaranv alan Kerem, Mertens, Rashica ve Barış Alper’in harikulade baskısı, çabukluğuyla mesken sahibi takıma yanılgı yaptırarak çabayı kazandı. Muslera, Nelsson ve Abdülkerim üçlüsü sıfır kusurla oynadı. Hele kaleci Muslera fazlaca değerli kurtarışlar yaptı. Nelsson ve Abdülkerim çabuk, isabetli atılımlarıyla kadrolarını rahatlattılar. Sacha Boey ve Rashica sağ çizgide devamlı ileri ve geri yaparak o koridoru daima kapadılar.
Sol tarafta Kerem de ataktaki görevini harikaya yakın yaparken, sol bek Dubois’e de kendi defansına gelerek daima yardım etti. Boey epeyce özel bir topçu. Şu an hiç düşünmeden hırsı, çabukluğuyla Avrupa’nın en yeterli sağ beki diyebilirim. Dubois ise Van Aaanholt’un formsuzluğundan mecburiyetten sol bekte oynadı. vazifesini yapmaya çalıştı, hayli da yanılgı yaptı.
Orta alanda Berkan ve Oliveira, Fenerbahçe ataklarında kesiciliklerini harika yaptılar. Oliveira ataktaki yeteneklerini de gösterdi. Hem âlâ top dağıttı, tıpkı vakitte birinci goldeki isabetli vuruşuyla da ekibini öne geçirdi.
Galatasaray’da oyundan düşen, gayret etmeyen tek isim yoktu. daha sonradan oyuna giren Midtsjö, Icardi ve Yunus rakip ekibin gol aradığı dakikalarda ekibine direnç getirdi. Midtsjö orta alanda resmen savaşırken, Yunus sakatlıktan dönmesine karşın dayanılmaz bir tempoyla Cim-Bom’a büyük katkı sağladı. Icardi ise uzun vakit daha sonra 25 dakika da oynasa, ‘Ben çok büyük futbolcuyum, golcüyüm’ imajından hiçbir şey kaybetmemiş, Kerem’e ikinci golün pasını verdi, üçüncü golü de harikulade tekniğiyle ve isabetli vuruşuyla kendisi attı.
Maçı özetlersek; Galatasaraylı futbolcular ve teknik yönetici Okan Buruk maça daha hayli konsantre olmuşlar ve daha fazlaca kazanmak istediler. Her topu kovaladılar. Rakip futbolcuları hiç boş bırakmadılar. Alanda bir bütün olarak hareket ettiler.
Karşılaşmanın kazanılmasında hocanın en büyük artısı, iki santrfor Icardi ve Gomis’i kulübede oturtup, Barış Alper ile maça başlamasıydı. Barış Alper fiziği, çabukluğuyla Fenerbahçe savunmasının istikrarını bozdu. Sarı-kırmızılılar sakatların dönmesiyle, Yunus ve Barış’ın parlamasıyla eski gücünü yakalamış. Bu kaliteli takımla bundan daha sonraki maçlarda epeyce daha düzgününü yapabileceklerinin sinyalini verdiler.