Hindistan'ın yoksul çalışan kadınlarının “pandeminin travmasını” dirençliliğiyle dengeleyen MPH '02'den Satchit Balsari, şimdi heyecan verici bir multimedya sergisinin temelini oluşturan bir umut hikayesi buldu.
CGIS South'ta 20 Ağustos'a kadar gösterimde olan “HUM SAB EK – Biz Biriz” yolculuğu, 2022'de Sanat Tıp Fakültesi ve Beth Israel Deaconess Tıp Merkezi'nde acil tıp alanında doçent olan Balsari'nin yapabileceği şeyleri üstlenmesiyle başladı. Pandemi sonrası bir sağlık çalışanı için rutin bir görev oldu: COVID-19 salgınının Hindistan'ın 2,9 milyon üyeli Serbest Çalışan Kadınlar Derneği (SEWA) üzerindeki etkisini araştırmak.
Sonuçta ekip 30 saatlik sözlü tarih topladı ve 1.000 haneyi araştırdı, röportajların çoğunu iPhone'larıyla filme aldı. “Bunun paylaşılması gerektiğinin” farkına varan Balsari, yalnızca ekibinden değil, röportaj yaptıkları kadınlardan da tavsiye istedi. “'Şehirlere bizi anlatın, köylere gelin, komşularımıza yaptıklarımızı anlatın' dediler” diye hatırladı.
“HUM SAB EK” açılış zaman çizelgesinden itibaren tam da bunu yapıyor ve SEWA'nın 50 yıllık mücadelesini ve zaferlerinin yanı sıra salgının travmasını ve zorluklarını anlatıyor. Sponsorluğunu Lakshmi Mittal ve Güney Asya Aile Enstitüsü'nün üstlendiği sergi, SEWA üyelerinin bir fotoğrafıyla başlıyor. Balsari, önemli olanın bunun bir kutlama olması olduğunu, çünkü SEWA'nın öyküsünün bir umutsuzluk öyküsü olmadığını söyledi.
Rann of Kutch bölgesinde tuz hasadına ilişkin bir video. Satchit Balsari (solda) küratör Hiteshree Das ile birlikte tuz örneklerini gösteriyor.
Bu zaman çizelgesinin hemen ardından Hindistan'ın farklı bölgelerindeki tekstil işçilerinin dokunduğu parçalardan oluşan dev bir duvar halısı geliyor. Nakış ve dokuma büyük ölçüde bağımsız ev eksenli çalışanlar tarafından yapılsa da bu eser, SEWA üyelerinin 2020'de dekoratif işlerden maske yapımına ne kadar hızlı döndüğünü belgeliyor. Balsari, eserdeki beyaz bantın “işin durduğu üç günü” temsil ettiğini açıkladı. , işçiler dönmeden önce. Hindistan'daki hanelerin yüzde 90'ına SEWA tarafından dokunup dikilen maskeler verildiğine dikkat çekerek, “Bu kadınların karar verme süreçlerinde çok fazla gücü vardı” dedi.
Bunu Hindistan'daki salgının zaman çizelgesi izliyor; ilk vaka olan 30 Ocak 2020'den, 4.529 ölümün (muhtemelen eksik sayım) kaydedildiği en ölümcül gün olan 19 Mayıs 2021'e kadar. Yardımcı küratör Hiteshree Das, M.Des, bu zaman çizelgesinin serginin açılışından itibaren merdivenlerden aşağıya yerleştirilmesinin kasıtlı olduğunu açıkladı. '25, projeye 2023'te katıldı. Her ne kadar orijinal çalışma COVID-19'a odaklanmış olsa da sergi, “buradaki izleyicilerimizin Hindistan'da kayıt dışı çalışan kadınlardan oluşan bir sendikanın ne yaptığını ve bu 50 yıllık mücadelenin nasıl olduğunu anlamaları için bağlam oluşturmayı” amaçladı. örgütlenmek, salgın gibi felaketlere daha iyi tepki vermelerine yardımcı oldu” dedi.
Materyalin görsel tezahürlerini yaratmakla görevlendirilen GSD öğrencisi, önceliğinin SEWA üyelerini ön planda ve merkezde tutmak olduğunu biliyordu. Das, “Deneyimlerinin onların seslerinden duyulmasını sağlamak istedik” dedi.
Bunu yapmak için sergi ekibi, sürekli oynatılan videolar ve kulaklıkla erişilebilen röportajlar aracılığıyla röportajların çoğunu erişilebilir hale getirdi. Das, görsel ilgiyi artırmak için birçok hikayenin belirli öğelerine odaklandı. Örneğin, SEWA üyesi Jamnaben Amarsinh'in, iklim değişikliğinden ciddi biçimde etkilenen Rann of Kutch bölgesinde tuz hasadını anlattığı videoda, işlemenin farklı aşamalarındaki tuz örneklerini ve tuz hasadını gösteren bir ekran görüyoruz. Tuz düzlüklerindeki mevcut sıcaklık.
Das, SEWA'nın salgın sırasında inşaat işçilerinin sosyal yardım kurulunu işçilere haklarını ödemeye çağırmak için açtığı bir davayı görsel olarak tasvir etmek için toprak kaplar dizdi güllaklarAilelerin birikimlerini topladığı geleneksel kumbaralar. Bu vazo benzeri kaplar kendi başlarına zarif nesneler olsa da, bunlardan birinin 500 sayfalık mahkeme dilekçesinin sadece bir kısmı üzerinde durması “vatandaşların istediklerini talep etmek için geçmek zorunda oldukları bürokratik prosedürlerin sıkıcılığını” vurguluyor. doğru,” dedi Das.
Sergide SEWA üyelerinin temel insan hakları mücadeleleri devam ederken kararlılığı ve ruhu göze çarpıyor. Küratörleri asıl meselenin bu olduğunu söyledi.
Balsari, “Hikaye bir umutsuzluk hikayesi değildi” dedi. “Bu, dezavantajlı ama çok güçlü kadınların, topluluklarına yaptıkları elli yıllık yatırımların meyvelerini toplama gücüyle ilgili.”
CGIS South'ta 20 Ağustos'a kadar gösterimde olan “HUM SAB EK – Biz Biriz” yolculuğu, 2022'de Sanat Tıp Fakültesi ve Beth Israel Deaconess Tıp Merkezi'nde acil tıp alanında doçent olan Balsari'nin yapabileceği şeyleri üstlenmesiyle başladı. Pandemi sonrası bir sağlık çalışanı için rutin bir görev oldu: COVID-19 salgınının Hindistan'ın 2,9 milyon üyeli Serbest Çalışan Kadınlar Derneği (SEWA) üzerindeki etkisini araştırmak.
Ancak kendisi ve ekibi görüşmelere başladığında kendilerini tecrit ve ücret kayıplarından çok daha fazlasını duyarken buldular. Balsari, “10 veya 12” sorudan oluşan bir anketle çalışmanın hızlı ilerlemesini bekliyordu. “İkinci soruyu zorlukla geçebildiğimi fark ettim” diye hatırladı. “Bu kadınlar soru başına 45 dakika doğaçlama, deneyimsel bir şekilde konuşurlardı… Ve bunlar gerçekten inanılmaz hikayeler.”
Sonuçta ekip 30 saatlik sözlü tarih topladı ve 1.000 haneyi araştırdı, röportajların çoğunu iPhone'larıyla filme aldı. “Bunun paylaşılması gerektiğinin” farkına varan Balsari, yalnızca ekibinden değil, röportaj yaptıkları kadınlardan da tavsiye istedi. “'Şehirlere bizi anlatın, köylere gelin, komşularımıza yaptıklarımızı anlatın' dediler” diye hatırladı.
“HUM SAB EK” açılış zaman çizelgesinden itibaren tam da bunu yapıyor ve SEWA'nın 50 yıllık mücadelesini ve zaferlerinin yanı sıra salgının travmasını ve zorluklarını anlatıyor. Sponsorluğunu Lakshmi Mittal ve Güney Asya Aile Enstitüsü'nün üstlendiği sergi, SEWA üyelerinin bir fotoğrafıyla başlıyor. Balsari, önemli olanın bunun bir kutlama olması olduğunu, çünkü SEWA'nın öyküsünün bir umutsuzluk öyküsü olmadığını söyledi.
Rann of Kutch bölgesinde tuz hasadına ilişkin bir video. Satchit Balsari (solda) küratör Hiteshree Das ile birlikte tuz örneklerini gösteriyor.
Bu zaman çizelgesinin hemen ardından Hindistan'ın farklı bölgelerindeki tekstil işçilerinin dokunduğu parçalardan oluşan dev bir duvar halısı geliyor. Nakış ve dokuma büyük ölçüde bağımsız ev eksenli çalışanlar tarafından yapılsa da bu eser, SEWA üyelerinin 2020'de dekoratif işlerden maske yapımına ne kadar hızlı döndüğünü belgeliyor. Balsari, eserdeki beyaz bantın “işin durduğu üç günü” temsil ettiğini açıkladı. , işçiler dönmeden önce. Hindistan'daki hanelerin yüzde 90'ına SEWA tarafından dokunup dikilen maskeler verildiğine dikkat çekerek, “Bu kadınların karar verme süreçlerinde çok fazla gücü vardı” dedi.
Bunu Hindistan'daki salgının zaman çizelgesi izliyor; ilk vaka olan 30 Ocak 2020'den, 4.529 ölümün (muhtemelen eksik sayım) kaydedildiği en ölümcül gün olan 19 Mayıs 2021'e kadar. Yardımcı küratör Hiteshree Das, M.Des, bu zaman çizelgesinin serginin açılışından itibaren merdivenlerden aşağıya yerleştirilmesinin kasıtlı olduğunu açıkladı. '25, projeye 2023'te katıldı. Her ne kadar orijinal çalışma COVID-19'a odaklanmış olsa da sergi, “buradaki izleyicilerimizin Hindistan'da kayıt dışı çalışan kadınlardan oluşan bir sendikanın ne yaptığını ve bu 50 yıllık mücadelenin nasıl olduğunu anlamaları için bağlam oluşturmayı” amaçladı. örgütlenmek, salgın gibi felaketlere daha iyi tepki vermelerine yardımcı oldu” dedi.
Materyalin görsel tezahürlerini yaratmakla görevlendirilen GSD öğrencisi, önceliğinin SEWA üyelerini ön planda ve merkezde tutmak olduğunu biliyordu. Das, “Deneyimlerinin onların seslerinden duyulmasını sağlamak istedik” dedi.
Bunu yapmak için sergi ekibi, sürekli oynatılan videolar ve kulaklıkla erişilebilen röportajlar aracılığıyla röportajların çoğunu erişilebilir hale getirdi. Das, görsel ilgiyi artırmak için birçok hikayenin belirli öğelerine odaklandı. Örneğin, SEWA üyesi Jamnaben Amarsinh'in, iklim değişikliğinden ciddi biçimde etkilenen Rann of Kutch bölgesinde tuz hasadını anlattığı videoda, işlemenin farklı aşamalarındaki tuz örneklerini ve tuz hasadını gösteren bir ekran görüyoruz. Tuz düzlüklerindeki mevcut sıcaklık.
Das, SEWA'nın salgın sırasında inşaat işçilerinin sosyal yardım kurulunu işçilere haklarını ödemeye çağırmak için açtığı bir davayı görsel olarak tasvir etmek için toprak kaplar dizdi güllaklarAilelerin birikimlerini topladığı geleneksel kumbaralar. Bu vazo benzeri kaplar kendi başlarına zarif nesneler olsa da, bunlardan birinin 500 sayfalık mahkeme dilekçesinin sadece bir kısmı üzerinde durması “vatandaşların istediklerini talep etmek için geçmek zorunda oldukları bürokratik prosedürlerin sıkıcılığını” vurguluyor. doğru,” dedi Das.
Sergide SEWA üyelerinin temel insan hakları mücadeleleri devam ederken kararlılığı ve ruhu göze çarpıyor. Küratörleri asıl meselenin bu olduğunu söyledi.
Balsari, “Hikaye bir umutsuzluk hikayesi değildi” dedi. “Bu, dezavantajlı ama çok güçlü kadınların, topluluklarına yaptıkları elli yıllık yatırımların meyvelerini toplama gücüyle ilgili.”