Spor Toto Harika Lig’in 17’nci haftasında Trabzonspor, Giresunspor’u farklı skorla mağlup etti. Bordo-mavililerin futbolunu spor müellifleri kıymetlendirdi. Milliyet Gazetesi müelliflerinden Cemal Ersen, “Oyun mu, skor mu önemli” başlıklı yazısında çarpıcı tabirlere imza attı. Cemal Ersen, Trabzonspor’da Marek Hamsik’le ilgili verilen sonucu kıymetlendirdi.
İşte Trabzonspor – Giresunspor karşılaşmasının akabinde yapılan değerlendirmeler…
OYUN MU, SKOR MU KIYMETLİ? / CEMAL ERSEN
Ligin yarıya yakını tamamlanmak üzere. Trabzonspor’un ezberlenmiş bir oyun planı, ülkü bir takımı olduğu söylenebilir mi? Muhakkak hayır. Münasebetler değişik olabilir, teknik yönetici tercihleri de değerlidir fakat her maçta farklı bir ekip görmeye alıştık artık.
Geçen dönemin şampiyonu istikrarlı bir tablo çizemiyor. Sistem ve oyuncu profili değişmiş olabilir. Lakin bu kadar müddette sıkıntıya tahlil üretilemesi gerekiyordu. Geçen haftaki Karagümrük maçı ile dün geceki Giresunspor karşılaşması içindeki fark garip değil mi?
Trabzonspor birinci yarıda öne geçmesine rağmen oyundan ve skordan şad olan var mı sanki? Konuk takımın şanssızlığı kararı Bajic’e çarpıp ağlara giden top haricinde, tribünleri heyecanlandıracak konum izleyemedik.
Giresunspor ise istikrarlı bir takım. Bakmayın fark yediğine. Mütevazı takımını düzgün tanıyan ve onlara güvenen bir teknik yöneticisi var. Hakan Keleş’in öğrencileri de bunun farkında. Oyunun birinci kısmında Görkem ve Kuwas ile yakaladıkları iki fırsat vardı. Savunmada da epey uygun kapanıp, rakibe alan bırakmamaya çalıştı.
Trabzonspor cephesinde biraz Bakasetas, biraz da Trezeguet’in uğraşlı olduğunu gördük. Orta alanda ise Siopis direnişi.
Geçen hafta Karagümrük travması yaşayan bordo-mavili grup kazanmak için istekli miydi? Evet ancak yalnızca istekli olmak yetmiyor. O kadar yetenekli oyuncun var… Adam eksiltecek, savunma ardına pas atacak, forvetini konuma sokacak, kanatları tesirli kullanacaksın.
İkinci yarıda sonları zorlayan ve futbolun doğrularını yapmaya çalışan bir kadro vardı alanda. 60. dakikadan daha sonra adeta kimlik değiştirdi Karadeniz temsilcisi. Attığı ikinci golün öyküsü değişikti. İki dakika ortasında iki köşe atışı, Gomez’in iki baş vuruşu, kaleci Onurcan’ın iki eksiksiz kurtarışını izledik. Hani mahalle maçlarında derdik ya, “üç korner bir penaltı” diye. Ona gerek kalmadı, Gomez üçüncü korneri ‘es’ geçmedi. daha sonrasında Doğucan’ın daha formasını terletmeden tribünleri rahatlatan golü geldi.
Bakın, oyun farklı, skor farkı. Ben oyun tarafındayım. Doğrusu, tatmin edici bulmadım. Taraftar şad olabilir, lakin gözlerim geçen dönemin birinci yarısındaki Trabzonspor’u arıyor. Coşkulu, istekli, kendini kabul ettiren ve alanda tartısını hissettiren Trabzonspor’u. Umarım Giresunspor galibiyeti hasretin bitmiş olduği maç olur.
Son olarak; teknik yöneticilerin işine karışmak üzere bir huyum yok. Abdullah Avcı’nın da oyuncu tercihlerine her vakit hürmet duymuşumdur. Kadroya kimi koyuyorsa vardır bir bildiği diye düşünürüm.
Ancak Hamsik konusunda başım karışık. Başkan oyuncu sakat mı, hocası ile içinde bir sorun mu var? Yoksa bu biçimde bir maçta son on dakikada oyuna girmesi garip geldi bana. Haksızlık olmuyor mu bu seviyede bir futbolcuya? Korkularımda yanılmak isterim. Sağlıklı bir Hamsik’i izlemek her vakit keyif veriyor zira.
Bir de Abdülkadir Ömür konusu. Sevgili kardeşim; hocan sana bu kadar inanıyor ve güveniyor. Sen de eski günlerine dönmek için daha fazla efor göster. Senden beklentilere karşılık ver. Hamsik’e övgü yağdırdım lakin, sen epeyce daha kıymetlisin benim için.
ÜÇ PUANDAN FAZLASI…! / AKSAL YAVUZ
Galatasaray ve Fenerbahçe’nin kazanarak devam ettiği Muhteşem Lig’de Trabzonspor’un kaybetmeye tahammülü yoktu. Çünkü dönem başından bu yana o kadar fazlaca kaybettiler ki… Bu hafta da kaybetmiş olsaydılar; Trabzonspor ismine yazılacak ve de söylenecek birinci cümle ‘Son şampiyon epey erken havlu attı!’ olabilirdi.
Bitexen Giresunspor, hafifçee alınacak ekip değil. kimi vakit deplasmanlarda inanılmaz skorlara imza atıyorlar, attılar da. örneğin bu dönem Galatasaray’ı ve Fenerbahçe’yi İstanbul’da devirdiler.
Doğrusunu söylemek gerekirse dün gece de istedikleri üzere başladılar; Trabzonspor’a oranla ne yaptığını ve nasıl oynanmasını gerektiğini bilerek. Tıpkı İstanbul’da Fenerbahçe ve Galatasaray’a karşı oynadıkları üzere; oyunu kendi yarı alanında kabul edip, kaptıkları toplarla rakip kaleye gitmek. O manada bir iki kere de Trabzonspor kalesini yoklamadılar değil…
Bordo-mavililer al gülüm, ver gülüm oyunuyla başladı. Üstelik kanatlardan biri yok, yüksek tempo yıllık izindeydi. Topu ayağına olan bir şeyler yapmaya çalıştı, topsuz oynayanı, alan daraltanı, kendine boş alan yaratanı gorene aşk olsun!
Ligin kırılma müsabakalarının birinde bu kadar isteksiz olunmamalı, yüksek tempoyla oynamalı… Bir de kendi sahanda, taraftarının önünde oynuyorsun…
30. Dakikada Bajic’in kendi kalesine attığı gol, Trabzonspor’un imdadına hızır üzere yetiştiği andı; piyangodan servet çıkmışçasına. Yenilen o gol yeşil-beyazlı oyuncuların moralini alt üst etti, ayarını kaçırdı. Rakibe gol atmasını beklediğiniz, istediğiniz oyuncunun bu biçimde bir maçta kendi kalesine gol atması; Trabzonspor için büyük talih, komşu Bitexen Giresunspor için büyük şanssızlıktı…
Temposuz, renksiz oyununu ikinci yarıda da sürdürdü Avcı’nın öğrencileri… Haklarını yemeyelim, 67 ile 70 dakikaları ortası tribünlerin de ateşlemesiyle rakip ceza alanında üç dakika epey sert estiler. Köşe vuruşları eşliğinde Gomez ile ikinci golü bulduktan beş dakika daha sonra da Djaniny, Doğucan ortak üretimi attıkları golle fişi çekip işi bitirdiler lakin Trabzonspor’un oyunu keyif vermedi…
İyi oynamamalarına karşın onlar ismine alınan üç puan olağanüstü. bu biçimdelikle hem moral buldular, hem Galatasaray ve Fenerbahçe ile farkın açılmasına, tıpkı vakitte ‘Son şampiyon epey erken havlu attı’ diye yazmak için sırada bekleyenlere müsaade etmediler…
İşte Trabzonspor – Giresunspor karşılaşmasının akabinde yapılan değerlendirmeler…
OYUN MU, SKOR MU KIYMETLİ? / CEMAL ERSEN
Ligin yarıya yakını tamamlanmak üzere. Trabzonspor’un ezberlenmiş bir oyun planı, ülkü bir takımı olduğu söylenebilir mi? Muhakkak hayır. Münasebetler değişik olabilir, teknik yönetici tercihleri de değerlidir fakat her maçta farklı bir ekip görmeye alıştık artık.
Geçen dönemin şampiyonu istikrarlı bir tablo çizemiyor. Sistem ve oyuncu profili değişmiş olabilir. Lakin bu kadar müddette sıkıntıya tahlil üretilemesi gerekiyordu. Geçen haftaki Karagümrük maçı ile dün geceki Giresunspor karşılaşması içindeki fark garip değil mi?
Trabzonspor birinci yarıda öne geçmesine rağmen oyundan ve skordan şad olan var mı sanki? Konuk takımın şanssızlığı kararı Bajic’e çarpıp ağlara giden top haricinde, tribünleri heyecanlandıracak konum izleyemedik.
Giresunspor ise istikrarlı bir takım. Bakmayın fark yediğine. Mütevazı takımını düzgün tanıyan ve onlara güvenen bir teknik yöneticisi var. Hakan Keleş’in öğrencileri de bunun farkında. Oyunun birinci kısmında Görkem ve Kuwas ile yakaladıkları iki fırsat vardı. Savunmada da epey uygun kapanıp, rakibe alan bırakmamaya çalıştı.
Trabzonspor cephesinde biraz Bakasetas, biraz da Trezeguet’in uğraşlı olduğunu gördük. Orta alanda ise Siopis direnişi.
Geçen hafta Karagümrük travması yaşayan bordo-mavili grup kazanmak için istekli miydi? Evet ancak yalnızca istekli olmak yetmiyor. O kadar yetenekli oyuncun var… Adam eksiltecek, savunma ardına pas atacak, forvetini konuma sokacak, kanatları tesirli kullanacaksın.
İkinci yarıda sonları zorlayan ve futbolun doğrularını yapmaya çalışan bir kadro vardı alanda. 60. dakikadan daha sonra adeta kimlik değiştirdi Karadeniz temsilcisi. Attığı ikinci golün öyküsü değişikti. İki dakika ortasında iki köşe atışı, Gomez’in iki baş vuruşu, kaleci Onurcan’ın iki eksiksiz kurtarışını izledik. Hani mahalle maçlarında derdik ya, “üç korner bir penaltı” diye. Ona gerek kalmadı, Gomez üçüncü korneri ‘es’ geçmedi. daha sonrasında Doğucan’ın daha formasını terletmeden tribünleri rahatlatan golü geldi.
Bakın, oyun farklı, skor farkı. Ben oyun tarafındayım. Doğrusu, tatmin edici bulmadım. Taraftar şad olabilir, lakin gözlerim geçen dönemin birinci yarısındaki Trabzonspor’u arıyor. Coşkulu, istekli, kendini kabul ettiren ve alanda tartısını hissettiren Trabzonspor’u. Umarım Giresunspor galibiyeti hasretin bitmiş olduği maç olur.
Son olarak; teknik yöneticilerin işine karışmak üzere bir huyum yok. Abdullah Avcı’nın da oyuncu tercihlerine her vakit hürmet duymuşumdur. Kadroya kimi koyuyorsa vardır bir bildiği diye düşünürüm.
Ancak Hamsik konusunda başım karışık. Başkan oyuncu sakat mı, hocası ile içinde bir sorun mu var? Yoksa bu biçimde bir maçta son on dakikada oyuna girmesi garip geldi bana. Haksızlık olmuyor mu bu seviyede bir futbolcuya? Korkularımda yanılmak isterim. Sağlıklı bir Hamsik’i izlemek her vakit keyif veriyor zira.
Bir de Abdülkadir Ömür konusu. Sevgili kardeşim; hocan sana bu kadar inanıyor ve güveniyor. Sen de eski günlerine dönmek için daha fazla efor göster. Senden beklentilere karşılık ver. Hamsik’e övgü yağdırdım lakin, sen epeyce daha kıymetlisin benim için.
ÜÇ PUANDAN FAZLASI…! / AKSAL YAVUZ
Galatasaray ve Fenerbahçe’nin kazanarak devam ettiği Muhteşem Lig’de Trabzonspor’un kaybetmeye tahammülü yoktu. Çünkü dönem başından bu yana o kadar fazlaca kaybettiler ki… Bu hafta da kaybetmiş olsaydılar; Trabzonspor ismine yazılacak ve de söylenecek birinci cümle ‘Son şampiyon epey erken havlu attı!’ olabilirdi.
Bitexen Giresunspor, hafifçee alınacak ekip değil. kimi vakit deplasmanlarda inanılmaz skorlara imza atıyorlar, attılar da. örneğin bu dönem Galatasaray’ı ve Fenerbahçe’yi İstanbul’da devirdiler.
Doğrusunu söylemek gerekirse dün gece de istedikleri üzere başladılar; Trabzonspor’a oranla ne yaptığını ve nasıl oynanmasını gerektiğini bilerek. Tıpkı İstanbul’da Fenerbahçe ve Galatasaray’a karşı oynadıkları üzere; oyunu kendi yarı alanında kabul edip, kaptıkları toplarla rakip kaleye gitmek. O manada bir iki kere de Trabzonspor kalesini yoklamadılar değil…
Bordo-mavililer al gülüm, ver gülüm oyunuyla başladı. Üstelik kanatlardan biri yok, yüksek tempo yıllık izindeydi. Topu ayağına olan bir şeyler yapmaya çalıştı, topsuz oynayanı, alan daraltanı, kendine boş alan yaratanı gorene aşk olsun!
Ligin kırılma müsabakalarının birinde bu kadar isteksiz olunmamalı, yüksek tempoyla oynamalı… Bir de kendi sahanda, taraftarının önünde oynuyorsun…
30. Dakikada Bajic’in kendi kalesine attığı gol, Trabzonspor’un imdadına hızır üzere yetiştiği andı; piyangodan servet çıkmışçasına. Yenilen o gol yeşil-beyazlı oyuncuların moralini alt üst etti, ayarını kaçırdı. Rakibe gol atmasını beklediğiniz, istediğiniz oyuncunun bu biçimde bir maçta kendi kalesine gol atması; Trabzonspor için büyük talih, komşu Bitexen Giresunspor için büyük şanssızlıktı…
Temposuz, renksiz oyununu ikinci yarıda da sürdürdü Avcı’nın öğrencileri… Haklarını yemeyelim, 67 ile 70 dakikaları ortası tribünlerin de ateşlemesiyle rakip ceza alanında üç dakika epey sert estiler. Köşe vuruşları eşliğinde Gomez ile ikinci golü bulduktan beş dakika daha sonra da Djaniny, Doğucan ortak üretimi attıkları golle fişi çekip işi bitirdiler lakin Trabzonspor’un oyunu keyif vermedi…
İyi oynamamalarına karşın onlar ismine alınan üç puan olağanüstü. bu biçimdelikle hem moral buldular, hem Galatasaray ve Fenerbahçe ile farkın açılmasına, tıpkı vakitte ‘Son şampiyon epey erken havlu attı’ diye yazmak için sırada bekleyenlere müsaade etmediler…