Yazar ve aktivist Rebecca Solnit Çarşamba akşamı Sanat’ın Memorial Kilisesi’nde, hikayeler eyleme geçebilir, ancak belki de anlatabileceğimiz en zarar verici iklim değişikliği hikayesi, statükonun istikrarını ve güvenliğini basitçe tercih edebileceğimiz uzun hikayedir.
Solnit, bunun nedeni, iklim değişikliğinin etkilerinin etrafımızda çoğalması nedeniyle bir statükonun olmaması. Ve bu değişiklikler, hangi yoldan gidersek gidelim gelmeye ve kötüleşmeye devam edecek. Seçim, fosil yakıtlardan daha yönetilebilir değişikliklerle sonuçlanan bir geçişin belirsizliği ile daha kapsamlı ve tehlikeli aksamalar olması muhtemel şeyleri teşvik ederek bulunduğumuz yolda devam etmek arasındadır.
Yakın zamanda yayınlanan “Çok Geç Değil: İklim Hikayesini Umutsuzluktan Olasılığa” başlıklı antoloji de dahil olmak üzere 24 kitabın yazarı Solnit, Sanat İlahiyat Okulu’nun iklim adaleti etrafında düşünmeyi teşvik etmek ve rolleri vurgulamak için tasarlanan İklim Adaleti Haftası kapsamında konuştu. konuşmada din ve maneviyatın oynadığı şey. “Hikâyeler Kafeslerdir, Hikâyeler Kanatlardır — Peki İklim Hakkında Hangi Hikâyeleri Anlatıyoruz?” etkinliğinde Solnit, İlahiyat Okulu misafir yazarı Terry Tempest Williams ile söyleşinin yanı sıra şiir okuma ve müzik performansına yer verdi. Beethoven’ın.
Solnit, “Bir arabanın şasisi veya bir evin çerçevesi veya kendi vücudumuzun iskeleti gibi, anlattığımız hikayelerin altında varsayımlar gizleniyor, onlara yapılarını veriyor veya alabilecekleri şekilleri sınırlıyor” dedi. “Ve kolektif hayal gücünü şekillendiren ya da yanlış şekillendiren en büyük, en yanlış fikirlerden biri, değişmeme seçeneğinin olduğu ve değişimin sadece arzulamamız ya da talep etmemiz gereken bir şey olduğu, bir tür istikrar olduğu fikridir. her şeyi değiştirmek yerine seçim yapabiliriz.”
Yaklaşık 30 dakika konuşan ve ardından sorular alan Solnit, Williams tarafından “tekil, orijinal, meydan okuyan ve sevgi dolu” olarak tanımlandı. Williams, insan hakları, kadın hakları, çevre ve iklim değişikliği konularını kapsayan çalışmalarıyla Solnit’in “değişim için bir seçim bölgesi inşa ettiğini” söyledi. Bu çaba, iklim değişikliği çaresizliği ve bozgunculuğu umut ve değişim hikayeleriyle mücadele etmeyi amaçlayan son kitabı “Çok Geç Değil” ile devam ediyor.
Williams konuşmasında bir başka zarar verici fikrin de harekete geçmeden önce mükemmel bir çözüme sahip olmamız gerektiği olduğunu söyledi. İnsanlar, güneşe güç sağlayan temiz kaynak olan nükleer füzyonla enerji üretimi ya da karbon dioksiti emisyonlardan ayırarak ve depolayarak sürekli fosil yakıt yakmaya izin verecek karbon yakalama ve ayırma teknolojisi vaadini pek çok şeye neden olacak idealler olarak tutuyorlar. Mevcut enerji sisteminde daha az kesinti.
Ancak Solnit, mükemmelin iyinin düşmanı olmasına izin verilmemesi konusunda uyardı. Bu teknolojilerin olgunlaşmasını beklemek yerine şu anda mevcut olan çözümlerden faydalanmamız gerektiğini söyledi. Son yıllarda yenilenebilir enerjide bir devrim oldu; güneş ve rüzgar enerjisi için verimlilik artışı ve fiyatlar düştü; öyle ki rüzgar, Teksas enerji şebekesinde yalnızca fiyat bazında kömürün yerini alıyor.
İklim değişikliğini ele almanın en iyi şekilde yalnızca bir hedefe ulaşmak olarak görülemeyeceğini, bunun yerine elimizdeki araçları kullanarak şimdi başlarsak bizi gideceğimiz yere en iyi şekilde ulaştıracak bir sürece girişmek olarak görülebileceğini söyledi. Bu, yenilenebilir enerji kaynaklarını ve yaygın elektrifikasyonu benimsemek ve ardından daha yeni ve daha iyi araçlar kullanıma sunuldukça kendimizi ayarlamak anlamına geliyor.
Bununla birlikte, enerjiyi depolamak için pil üretimi için önemli olan kimyasalların çıkarılmasında kullanılan madencilik uygulamaları nedeniyle eleştirilen yenilenebilir enerji kaynakları da dahil olmak üzere hiçbir çözüm mükemmel değildir. Solnit, gerçek bir sorun olsa da, fosil yakıt çıkarmadan önemli ölçüde daha düşük etkiye sahip bir stratejiyi geçersiz kılmadığını söyledi.
Solnit, EL Doctorow’un yazmayı uygun bir benzetme olarak tanımlamasından alıntı yaparak, “Oraya nasıl gideceğimizi bilmiyoruz, ancak bir sonraki adımı ve bir sonraki adımı atacağımızı biliyoruz” dedi: “Yazmak, gece siste araba kullanmak gibidir. Sadece farların kadar uzağı görebilirsin ama tüm yolculuğu bu şekilde yapabilirsin.”
Solnit, iklim değişikliğine uğramış geleceğimize yaptığımız yolculuğun kilit unsurlarından birinin birlikte ele alınması gerektiğini söyledi. Değişime direnenler, daha geniş bir değişime ulaşma umudunu yitirerek kendimize, bireysel karbon ayak izlerimize odaklanmamızı istiyor.
Ancak Solnit, dünyanın doğal sistemlerinin karmaşıklığının, iklim değişikliğinin doğası gereği bir ağlar ve bağlantılılık sorunu olduğu anlamına geldiğini söyledi. İklim değişikliğini işbirliği, hayal gücü ve yaratıcılık gerektiren kolektif bir sorun olarak görmenin bize, iklim değişikliğini en çok hissedecek yerlerde yaşayan milyarlarca küresel yoksul gibi günümüzde dezavantajlı olanları ayağa kaldıran çözümler tasarlama gücü verdiğini söyledi. iklimle ilgili etkiler.
Solnit, Japon sanatına başvurdu kintsugi gelecek için bir benzetme olarak. Kintsugi kırık çanak çömleği orijinal işlevine veya görünümüne göre tamir etmez, bunun yerine kırıkları vurgulamak, güzelliği artırmak ve parçayı farklı ama yine de değerli bir şeye dönüştürmek için altın yapıştırıcı kullanır.
Solnit, “Bence bir şey kırıldığında sadece kırık parçalar olarak kalacak gibi bir eğilim var,” dedi. “Bunu bir mecaz olarak kullandım: Hayat senin başına gelecek. Sonsuza kadar genç olmayacaksın. Keder, desenini yüzümüze kazıyacak. Yaşarsan, seversen kaybedersin. Ama yine de güzel olabilir, yine de güçlü olabilir ve ilerleyebilir. Kase hala bir şeyler tutabilir. Kişi yine de güzellik bulabilir, anlam bulabilir, güce sahip olabilir.”
Bugün, dedi Solnit, “iklim krizi” hikayelerine değil, krizi karşılama hikayelerine ihtiyacımız olduğu kadar, kırık seramikleri yeniden bir araya getirmeye benzer bir şekilde gelecek on yıllara bakışımızı yeniden çerçeveleyen hikayelere ihtiyacımız var. belki daha güzel bir şey.
Solnit, “Size yeni bir dünya yarattığımızı söylüyorum ve bunun çok önemli açılardan daha iyi olabileceğine inanıyorum” dedi.
Solnit, bunun nedeni, iklim değişikliğinin etkilerinin etrafımızda çoğalması nedeniyle bir statükonun olmaması. Ve bu değişiklikler, hangi yoldan gidersek gidelim gelmeye ve kötüleşmeye devam edecek. Seçim, fosil yakıtlardan daha yönetilebilir değişikliklerle sonuçlanan bir geçişin belirsizliği ile daha kapsamlı ve tehlikeli aksamalar olması muhtemel şeyleri teşvik ederek bulunduğumuz yolda devam etmek arasındadır.
Yakın zamanda yayınlanan “Çok Geç Değil: İklim Hikayesini Umutsuzluktan Olasılığa” başlıklı antoloji de dahil olmak üzere 24 kitabın yazarı Solnit, Sanat İlahiyat Okulu’nun iklim adaleti etrafında düşünmeyi teşvik etmek ve rolleri vurgulamak için tasarlanan İklim Adaleti Haftası kapsamında konuştu. konuşmada din ve maneviyatın oynadığı şey. “Hikâyeler Kafeslerdir, Hikâyeler Kanatlardır — Peki İklim Hakkında Hangi Hikâyeleri Anlatıyoruz?” etkinliğinde Solnit, İlahiyat Okulu misafir yazarı Terry Tempest Williams ile söyleşinin yanı sıra şiir okuma ve müzik performansına yer verdi. Beethoven’ın.
Solnit, “Bir arabanın şasisi veya bir evin çerçevesi veya kendi vücudumuzun iskeleti gibi, anlattığımız hikayelerin altında varsayımlar gizleniyor, onlara yapılarını veriyor veya alabilecekleri şekilleri sınırlıyor” dedi. “Ve kolektif hayal gücünü şekillendiren ya da yanlış şekillendiren en büyük, en yanlış fikirlerden biri, değişmeme seçeneğinin olduğu ve değişimin sadece arzulamamız ya da talep etmemiz gereken bir şey olduğu, bir tür istikrar olduğu fikridir. her şeyi değiştirmek yerine seçim yapabiliriz.”
Yaklaşık 30 dakika konuşan ve ardından sorular alan Solnit, Williams tarafından “tekil, orijinal, meydan okuyan ve sevgi dolu” olarak tanımlandı. Williams, insan hakları, kadın hakları, çevre ve iklim değişikliği konularını kapsayan çalışmalarıyla Solnit’in “değişim için bir seçim bölgesi inşa ettiğini” söyledi. Bu çaba, iklim değişikliği çaresizliği ve bozgunculuğu umut ve değişim hikayeleriyle mücadele etmeyi amaçlayan son kitabı “Çok Geç Değil” ile devam ediyor.
Williams konuşmasında bir başka zarar verici fikrin de harekete geçmeden önce mükemmel bir çözüme sahip olmamız gerektiği olduğunu söyledi. İnsanlar, güneşe güç sağlayan temiz kaynak olan nükleer füzyonla enerji üretimi ya da karbon dioksiti emisyonlardan ayırarak ve depolayarak sürekli fosil yakıt yakmaya izin verecek karbon yakalama ve ayırma teknolojisi vaadini pek çok şeye neden olacak idealler olarak tutuyorlar. Mevcut enerji sisteminde daha az kesinti.
Ancak Solnit, mükemmelin iyinin düşmanı olmasına izin verilmemesi konusunda uyardı. Bu teknolojilerin olgunlaşmasını beklemek yerine şu anda mevcut olan çözümlerden faydalanmamız gerektiğini söyledi. Son yıllarda yenilenebilir enerjide bir devrim oldu; güneş ve rüzgar enerjisi için verimlilik artışı ve fiyatlar düştü; öyle ki rüzgar, Teksas enerji şebekesinde yalnızca fiyat bazında kömürün yerini alıyor.
İklim değişikliğini ele almanın en iyi şekilde yalnızca bir hedefe ulaşmak olarak görülemeyeceğini, bunun yerine elimizdeki araçları kullanarak şimdi başlarsak bizi gideceğimiz yere en iyi şekilde ulaştıracak bir sürece girişmek olarak görülebileceğini söyledi. Bu, yenilenebilir enerji kaynaklarını ve yaygın elektrifikasyonu benimsemek ve ardından daha yeni ve daha iyi araçlar kullanıma sunuldukça kendimizi ayarlamak anlamına geliyor.
Bununla birlikte, enerjiyi depolamak için pil üretimi için önemli olan kimyasalların çıkarılmasında kullanılan madencilik uygulamaları nedeniyle eleştirilen yenilenebilir enerji kaynakları da dahil olmak üzere hiçbir çözüm mükemmel değildir. Solnit, gerçek bir sorun olsa da, fosil yakıt çıkarmadan önemli ölçüde daha düşük etkiye sahip bir stratejiyi geçersiz kılmadığını söyledi.
Solnit, EL Doctorow’un yazmayı uygun bir benzetme olarak tanımlamasından alıntı yaparak, “Oraya nasıl gideceğimizi bilmiyoruz, ancak bir sonraki adımı ve bir sonraki adımı atacağımızı biliyoruz” dedi: “Yazmak, gece siste araba kullanmak gibidir. Sadece farların kadar uzağı görebilirsin ama tüm yolculuğu bu şekilde yapabilirsin.”
Solnit, iklim değişikliğine uğramış geleceğimize yaptığımız yolculuğun kilit unsurlarından birinin birlikte ele alınması gerektiğini söyledi. Değişime direnenler, daha geniş bir değişime ulaşma umudunu yitirerek kendimize, bireysel karbon ayak izlerimize odaklanmamızı istiyor.
Ancak Solnit, dünyanın doğal sistemlerinin karmaşıklığının, iklim değişikliğinin doğası gereği bir ağlar ve bağlantılılık sorunu olduğu anlamına geldiğini söyledi. İklim değişikliğini işbirliği, hayal gücü ve yaratıcılık gerektiren kolektif bir sorun olarak görmenin bize, iklim değişikliğini en çok hissedecek yerlerde yaşayan milyarlarca küresel yoksul gibi günümüzde dezavantajlı olanları ayağa kaldıran çözümler tasarlama gücü verdiğini söyledi. iklimle ilgili etkiler.
Solnit, Japon sanatına başvurdu kintsugi gelecek için bir benzetme olarak. Kintsugi kırık çanak çömleği orijinal işlevine veya görünümüne göre tamir etmez, bunun yerine kırıkları vurgulamak, güzelliği artırmak ve parçayı farklı ama yine de değerli bir şeye dönüştürmek için altın yapıştırıcı kullanır.
Solnit, “Bence bir şey kırıldığında sadece kırık parçalar olarak kalacak gibi bir eğilim var,” dedi. “Bunu bir mecaz olarak kullandım: Hayat senin başına gelecek. Sonsuza kadar genç olmayacaksın. Keder, desenini yüzümüze kazıyacak. Yaşarsan, seversen kaybedersin. Ama yine de güzel olabilir, yine de güçlü olabilir ve ilerleyebilir. Kase hala bir şeyler tutabilir. Kişi yine de güzellik bulabilir, anlam bulabilir, güce sahip olabilir.”
Bugün, dedi Solnit, “iklim krizi” hikayelerine değil, krizi karşılama hikayelerine ihtiyacımız olduğu kadar, kırık seramikleri yeniden bir araya getirmeye benzer bir şekilde gelecek on yıllara bakışımızı yeniden çerçeveleyen hikayelere ihtiyacımız var. belki daha güzel bir şey.
Solnit, “Size yeni bir dünya yarattığımızı söylüyorum ve bunun çok önemli açılardan daha iyi olabileceğine inanıyorum” dedi.