HARTFORD, Connecticut — Henry Louis Gates Jr., Frederick Douglass ile ilgili her konuda uzmandır ve kırk yıldır büyük hatip ve kölelik karşıtı hakkında yazılar yazmaktadır.
Alphonse Fletcher Üniversitesi Profesörü ve Sanat Hutchins Afrika ve Afro-Amerikan Araştırma Merkezi Direktörü, “Frederick Douglass'ın fotoğraf teorisi ve ırk aygıtında temsilin rolü hakkında gerçekten değer verdiğim bir makale yazdım” dedi.
Douglass'ın Hartford'a ilk ziyaretinin 180. yıldönümünü kutlayan bir serginin küratörlüğünü yapması için Gates'i davet etmek, Wadsworth Atheneum için hiç de basit bir iş değildi. Müze yönetimi, İngiliz sanatçı Isaac Julien'in film enstalasyonu “Saatin Dersleri”ni, 19. yüzyılda en çok fotoğrafı çekilen Amerikalı Douglass'ın portrelerinden oluşan bir seçkiyle eşleştirmek istedi.
Gates, “E-postayı aldığımda, 'Vay canına, bu yapacak bilgiye sahip olduğum bir şey' diye düşündüm” diye hatırladı. “Küratörlük konusunda hiç deneyimim yoktu. Ama bunu yapan birini tanıyordum.”
Hemen, John L. Loeb Beşeri Bilimler Doçenti ve Afrika ve Afro-Amerikan çalışmaları doçenti olan meslektaşı Sarah Elizabeth Lewis ile ortaklık kurmayı önerdi. Gates ve Lewis'in ortak küratörlüğünü üstlendiği “Görülüyorum… Bu yüzden Varım”, Douglass'ın o zamanlar yeni ortaya çıkan bir sanatı nasıl benimsediğini araştırıyor. Sergi 24 Eylül'e kadar görülebilir.
Sanatçı Isaac Julien (soldan sağa), “Görülüyorum… Bu yüzden Varım” sergisinin küratörlüğünü yapan Profesörler Henry Louis Gates Jr. ve Sarah Elizabeth Lewis ile birlikte.
Fotoğraf: Meka Wilson
Gösterinin öncülüğünü “Saatin Dersleri” (2019) yapıyor. Adını Douglass'ın 1894'te linç karşıtı konuşmasından alan 28 dakikalık çalışma, her biri ayrı ama bağlantılı video içeren beş ekranda sunuluyor. Film, 19. yüzyıldan kalma bir salonun kalabalık duvarlarını çağrıştırıyor; oyuncular Douglass'ın hayatından sahneleri yeniden canlandırıyor; 19. yüzyıl Amerika'sının en hareketli stüdyolarından birine sahip siyahi bir fotoğrafçı olan JP Ball ile 1867'deki portre çekimi de dahil. Açılış gecesi sohbetinde Julien, filmin Gates'in Douglass üzerine yaptığı çalışmalardan etkilendiğini belirtti; buna 2015 tarihli “Pictureing Frederick Douglass” adlı kitap için yazdığı makale de dahil.
Filmin başrol oyuncusu, Douglass'ın, 1861 tarihli “Resimler Üzerine Ders” de dahil olmak üzere birçok ünlü konuşmasından alıntılar yapıyor; bu konuşmalarda, fotoğrafın ırkçı stereotiplere karşı koyma kapasitesine dair ilk ifadeyi kullanıyor. Douglass filmde şöyle diyor: “Dagerreyotipler, ambrotipler, fotoğraflar ve elektrotipler, iyi ve kötü, artık tüm evlerimizi süslüyor veya çirkinleştiriyor.” “Her koşuldaki erkekler kendilerini başkalarının gördüğü gibi görebilir. Bir zamanlar zenginlerin ve büyüklerin ayrıcalıklı lüksü olan şey artık herkesin erişebileceği bir yerde.”
Gates açılış gecesinde, İç Savaş'ın ilk aylarında Boston'da yapılan bu konuşmanın kimsenin beklediği bir şey olmadığını açıkladı. Seyirci, Douglass'ın köleliğin kaldırılması veya Güney'i yenme stratejileri hakkında konuşacağını düşünmüştü.
“Bunun yerine, 'Stüdyoya gidin ve daguerreotype'ınızı alın' sözünü duydular.”
Sergide, Douglass'ın var olduğu bilinen 160 portresinden bir avuç dolusu yer alıyor; buna, bu 1879'a ait olan da dahil, tamamı 1865'ten önce çekilmiş, diğer Siyah Amerikalıların fotoğraflarından oluşan bir seçki. Güney Carolina'da özgür olarak doğan ve sonunda Dedham, Massachusetts'e yerleşen Cornelia Read'in adı.
Amistad Sanat ve Kültür Merkezi, Hartford, Connecticut; Greg French'in koleksiyonu
Vizyon ve Adalet sivil girişimini kuran ve Douglass'ın imaj oluşturma teorisi üzerine kendi burs kataloğuna sahip olan Lewis, bir buçuk asırdan fazla süredir hâlâ yankı uyandıran fikirlerin su yüzüne çıktığını söyledi. “Adalet için sanatın ve kültürün rolü nedir? Temsili demokrasimizde temsilin rolü nedir?”
Her iki Sanat profesörü de kameraya geniş çapta kaydedilen ilk çatışma olan İç Savaş'ın etkisinin altını çizdi. Gates, “Fotoğraf havadaydı” dedi. “Ve Douglass, keskin algısıyla bu yüzen teknolojiyi alıp, bunun insanları özgürleştirmek için nasıl kullanılabileceğini tam olarak anlatabildi.”
Douglass, teknolojinin Amerikalıların, 1860'larda dolaşan korkunç savaş sahnelerinde olduğu gibi, hayal edilemeyecek dehşetlerle başa çıkmalarına yardımcı olabileceğini gördü. Lewis, “Ama aynı zamanda bu ülkede kimin önemli olduğu ve kimin ait olduğu hakkındaki anlatıyı değiştirme kapasitesini de anladı” dedi. “Bu yüzden kendisini bu kadar sık kamera karşısına çıkarıyor. O zamanlar Siyah Amerikalılar hakkında parçalamakta olduğu bir imajın olduğunu biliyordu.
Julien'in eserini tamamlayan, var olduğu bilinen 160 portreden yalnızca birkaçı olan Douglass portrelerinin dijital bir sergisidir. Ancak serginin Lewis tarafından tasarlanan en şiirsel dönüşü, Siyah Amerikalıların Kurtuluş öncesi daguerreotiplerinden oluşan bir galeri. Ball, öne çıkan tek başarılı fotoğrafçı değil. Ayrıca, 1840'larda ve 50'lerde Hartford'da yaşayan Augustus Washington'un farklı müşteri kitlesine ait dagerreyotipleri de sergileniyor.
Çoğunun adı bilinmiyor ve bu tarihin bilinmesi ve onurlandırılması için hala ihtiyaç duyulan çalışmaların hatırlatıcısı olarak sunuluyor. Ama galerinin merkezinde, adeta kendi başına, Güney Carolina'da özgür doğan ve sonunda Dedham, Massachusetts'e yerleşen, şık giyimli Cornelia Read'in 1850 dolaylarında çekilmiş küçük bir portresi. Adını plakanın arkasına kazınmış olduğundan biliyoruz. Kesinlikle izleyiciyle gözlerini kilitliyor.
Lewis, bunun gibi görsellerin Douglass'ın çalıştığı bağlamı yansıttığını söyledi. 19. yüzyılda Siyah Amerikalılar için fotoğrafçılık, bir kendini ifade etme aracından çok daha fazlasıydı. “Kişinin haklarını kullanmanın bir aracı haline geldi.”
Alphonse Fletcher Üniversitesi Profesörü ve Sanat Hutchins Afrika ve Afro-Amerikan Araştırma Merkezi Direktörü, “Frederick Douglass'ın fotoğraf teorisi ve ırk aygıtında temsilin rolü hakkında gerçekten değer verdiğim bir makale yazdım” dedi.
Douglass'ın Hartford'a ilk ziyaretinin 180. yıldönümünü kutlayan bir serginin küratörlüğünü yapması için Gates'i davet etmek, Wadsworth Atheneum için hiç de basit bir iş değildi. Müze yönetimi, İngiliz sanatçı Isaac Julien'in film enstalasyonu “Saatin Dersleri”ni, 19. yüzyılda en çok fotoğrafı çekilen Amerikalı Douglass'ın portrelerinden oluşan bir seçkiyle eşleştirmek istedi.
Gates, “E-postayı aldığımda, 'Vay canına, bu yapacak bilgiye sahip olduğum bir şey' diye düşündüm” diye hatırladı. “Küratörlük konusunda hiç deneyimim yoktu. Ama bunu yapan birini tanıyordum.”
Hemen, John L. Loeb Beşeri Bilimler Doçenti ve Afrika ve Afro-Amerikan çalışmaları doçenti olan meslektaşı Sarah Elizabeth Lewis ile ortaklık kurmayı önerdi. Gates ve Lewis'in ortak küratörlüğünü üstlendiği “Görülüyorum… Bu yüzden Varım”, Douglass'ın o zamanlar yeni ortaya çıkan bir sanatı nasıl benimsediğini araştırıyor. Sergi 24 Eylül'e kadar görülebilir.
Sanatçı Isaac Julien (soldan sağa), “Görülüyorum… Bu yüzden Varım” sergisinin küratörlüğünü yapan Profesörler Henry Louis Gates Jr. ve Sarah Elizabeth Lewis ile birlikte.
Fotoğraf: Meka Wilson
Gösterinin öncülüğünü “Saatin Dersleri” (2019) yapıyor. Adını Douglass'ın 1894'te linç karşıtı konuşmasından alan 28 dakikalık çalışma, her biri ayrı ama bağlantılı video içeren beş ekranda sunuluyor. Film, 19. yüzyıldan kalma bir salonun kalabalık duvarlarını çağrıştırıyor; oyuncular Douglass'ın hayatından sahneleri yeniden canlandırıyor; 19. yüzyıl Amerika'sının en hareketli stüdyolarından birine sahip siyahi bir fotoğrafçı olan JP Ball ile 1867'deki portre çekimi de dahil. Açılış gecesi sohbetinde Julien, filmin Gates'in Douglass üzerine yaptığı çalışmalardan etkilendiğini belirtti; buna 2015 tarihli “Pictureing Frederick Douglass” adlı kitap için yazdığı makale de dahil.
Filmin başrol oyuncusu, Douglass'ın, 1861 tarihli “Resimler Üzerine Ders” de dahil olmak üzere birçok ünlü konuşmasından alıntılar yapıyor; bu konuşmalarda, fotoğrafın ırkçı stereotiplere karşı koyma kapasitesine dair ilk ifadeyi kullanıyor. Douglass filmde şöyle diyor: “Dagerreyotipler, ambrotipler, fotoğraflar ve elektrotipler, iyi ve kötü, artık tüm evlerimizi süslüyor veya çirkinleştiriyor.” “Her koşuldaki erkekler kendilerini başkalarının gördüğü gibi görebilir. Bir zamanlar zenginlerin ve büyüklerin ayrıcalıklı lüksü olan şey artık herkesin erişebileceği bir yerde.”
Gates açılış gecesinde, İç Savaş'ın ilk aylarında Boston'da yapılan bu konuşmanın kimsenin beklediği bir şey olmadığını açıkladı. Seyirci, Douglass'ın köleliğin kaldırılması veya Güney'i yenme stratejileri hakkında konuşacağını düşünmüştü.
“Bunun yerine, 'Stüdyoya gidin ve daguerreotype'ınızı alın' sözünü duydular.”
Sergide, Douglass'ın var olduğu bilinen 160 portresinden bir avuç dolusu yer alıyor; buna, bu 1879'a ait olan da dahil, tamamı 1865'ten önce çekilmiş, diğer Siyah Amerikalıların fotoğraflarından oluşan bir seçki. Güney Carolina'da özgür olarak doğan ve sonunda Dedham, Massachusetts'e yerleşen Cornelia Read'in adı.
Amistad Sanat ve Kültür Merkezi, Hartford, Connecticut; Greg French'in koleksiyonu
Vizyon ve Adalet sivil girişimini kuran ve Douglass'ın imaj oluşturma teorisi üzerine kendi burs kataloğuna sahip olan Lewis, bir buçuk asırdan fazla süredir hâlâ yankı uyandıran fikirlerin su yüzüne çıktığını söyledi. “Adalet için sanatın ve kültürün rolü nedir? Temsili demokrasimizde temsilin rolü nedir?”
Her iki Sanat profesörü de kameraya geniş çapta kaydedilen ilk çatışma olan İç Savaş'ın etkisinin altını çizdi. Gates, “Fotoğraf havadaydı” dedi. “Ve Douglass, keskin algısıyla bu yüzen teknolojiyi alıp, bunun insanları özgürleştirmek için nasıl kullanılabileceğini tam olarak anlatabildi.”
Douglass, teknolojinin Amerikalıların, 1860'larda dolaşan korkunç savaş sahnelerinde olduğu gibi, hayal edilemeyecek dehşetlerle başa çıkmalarına yardımcı olabileceğini gördü. Lewis, “Ama aynı zamanda bu ülkede kimin önemli olduğu ve kimin ait olduğu hakkındaki anlatıyı değiştirme kapasitesini de anladı” dedi. “Bu yüzden kendisini bu kadar sık kamera karşısına çıkarıyor. O zamanlar Siyah Amerikalılar hakkında parçalamakta olduğu bir imajın olduğunu biliyordu.
Julien'in eserini tamamlayan, var olduğu bilinen 160 portreden yalnızca birkaçı olan Douglass portrelerinin dijital bir sergisidir. Ancak serginin Lewis tarafından tasarlanan en şiirsel dönüşü, Siyah Amerikalıların Kurtuluş öncesi daguerreotiplerinden oluşan bir galeri. Ball, öne çıkan tek başarılı fotoğrafçı değil. Ayrıca, 1840'larda ve 50'lerde Hartford'da yaşayan Augustus Washington'un farklı müşteri kitlesine ait dagerreyotipleri de sergileniyor.
Diğer sergiler, hepsi 1865'teki 13. Değişiklik'in onaylanmasından önce çekilmiş Siyah Amerikalıların resimleriyle dolu. Her küçük portre, Douglass'ın bu ortamda değer verdiği niteliklerden bazılarını, konusunun hem tekilliğini hem de ilişkilendirilebilirliğini yansıtıyor. Aptal gülümsemeler ve kendinden emin bakışlar var. Adamlardan birkaçının elinde müzik aletleri var; bir adam bebekle tek başına poz veriyor. Tüm görüntüler, seçkin bir erken dönem fotoğraf koleksiyoncusu olan Boston merkezli Greg French tarafından ödünç alınmıştır.
Çoğunun adı bilinmiyor ve bu tarihin bilinmesi ve onurlandırılması için hala ihtiyaç duyulan çalışmaların hatırlatıcısı olarak sunuluyor. Ama galerinin merkezinde, adeta kendi başına, Güney Carolina'da özgür doğan ve sonunda Dedham, Massachusetts'e yerleşen, şık giyimli Cornelia Read'in 1850 dolaylarında çekilmiş küçük bir portresi. Adını plakanın arkasına kazınmış olduğundan biliyoruz. Kesinlikle izleyiciyle gözlerini kilitliyor.
Lewis, bunun gibi görsellerin Douglass'ın çalıştığı bağlamı yansıttığını söyledi. 19. yüzyılda Siyah Amerikalılar için fotoğrafçılık, bir kendini ifade etme aracından çok daha fazlasıydı. “Kişinin haklarını kullanmanın bir aracı haline geldi.”