İşin merkezindeki kadın Smith, inovasyonuyla da övüldü. Farklı sesleri ve şimdi farklı ortamları keşfetti. “White Teeth”, “The Autograph Man”, “On Beauty”, “NW” ve “Swing Time” romanlarının yanı sıra “Changing My Mind”, “Feel Free” ve “Feel Free” adlı makale koleksiyonlarının yazarıdır. “İma” ve kısa öykü koleksiyonu “Grand Union”.
“Wife of Willesden”, Smith’in bir oyun yazarı olarak ilk baskını oluyor. Yeni çalışmasında, çağdaş dil ve karakterleri karıştırarak geleneksel şiir yazmayı keşfediyor. Jamaika mirasıyla Londra’daki Kilburn, Willesden ve Queen’s Park’ın kesiştiği noktada büyüyen Smith, uyarlamayı kişisel biyografiyle harmanlıyor.
Smith yaptığı açıklamada, “Chaucer, onun repliklerini yeniden somutlaştırma şeklimizi hayal bile edemezdi,” dedi. “Yine de prova odasında Chaucer’ın mizahının ve müstehcenliğinin, felsefi derinliğinin ve entelektüel sapkınlığının varlığını hissettim. Metni deneyime, kelimeleri eyleme, fikirleri “hayat” gibi bir şeye dönüştürme mucizesini gerçekleştirebildikleri, insan sesleri ve insan jestleriyle bu çeşitli etten kemikten aktörlerin içinden geçme süreciyle hepsi değişti. .’”
Smith’in çalışmaları, 2012’de tarihi tiyatronun liderliğini devralan Kiln Theatre Sanat Yönetmeni Indhu Rubasingham tarafından yönetiliyor. bir Bağlı Tiyatro. Chaucer’ı okulda inceledikten ve şimdi onu hayata geçirdikten sonra, Smith’in karakterleri yeniden tasavvur etme şeklini düşünürken gözleri parlıyor.
“Diyalog, yazı çok gerçek. Tıpkı kitaplarının yaptığı gibi, karakterler sayfadan şarkı söylüyor” dedi. Orta yaşlı, karmaşık, cinsel bir Britanya Karayipli kadınının olmasına gerçekten bayılıyorum. Ve o kadınları sahnede görmüyorsunuz.”
Parçayı yönetmenin zorluklarından birinin, yazının kapsayıcı doğasını iletmek olduğunu ekliyor. Chaucer’ın hacıları, Smith’in bar müdavimleri gibi, oldukça farklı kişiliklerdir, ancak bir topluluk duygusunu paylaşırlar. Rubasingham, sahnede, meyhane masalarında bazı koltuklar bulundurarak ve seyircilerin arasına serpiştirilmiş bar koltukları koyarak seyirciyi gruba dahil etmeye çalıştı.
“Bir barda geçmesi ve senaryoda yer alan hikaye anlatımı ve prodüksiyon kutlaması, seyircinin bu dünyanın bir parçası olduğu, hepimizin topluluğun bir parçası olduğu ve bu hikayeyi paylaştığı fikrinin bir parçası.” dedi.
Perde, Perşembe günü Loeb Drama Merkezi’nde “Wife of Willesden”de kalkacak. Oyun, 18 Mart’ta sınırlı sürümünü tamamlayacak ve ardından Brooklyn Academy of Music’e taşınacak.
“Wife of Willesden”, Smith’in bir oyun yazarı olarak ilk baskını oluyor. Yeni çalışmasında, çağdaş dil ve karakterleri karıştırarak geleneksel şiir yazmayı keşfediyor. Jamaika mirasıyla Londra’daki Kilburn, Willesden ve Queen’s Park’ın kesiştiği noktada büyüyen Smith, uyarlamayı kişisel biyografiyle harmanlıyor.
Smith yaptığı açıklamada, “Chaucer, onun repliklerini yeniden somutlaştırma şeklimizi hayal bile edemezdi,” dedi. “Yine de prova odasında Chaucer’ın mizahının ve müstehcenliğinin, felsefi derinliğinin ve entelektüel sapkınlığının varlığını hissettim. Metni deneyime, kelimeleri eyleme, fikirleri “hayat” gibi bir şeye dönüştürme mucizesini gerçekleştirebildikleri, insan sesleri ve insan jestleriyle bu çeşitli etten kemikten aktörlerin içinden geçme süreciyle hepsi değişti. .’”
Smith’in çalışmaları, 2012’de tarihi tiyatronun liderliğini devralan Kiln Theatre Sanat Yönetmeni Indhu Rubasingham tarafından yönetiliyor. bir Bağlı Tiyatro. Chaucer’ı okulda inceledikten ve şimdi onu hayata geçirdikten sonra, Smith’in karakterleri yeniden tasavvur etme şeklini düşünürken gözleri parlıyor.
“Diyalog, yazı çok gerçek. Tıpkı kitaplarının yaptığı gibi, karakterler sayfadan şarkı söylüyor” dedi. Orta yaşlı, karmaşık, cinsel bir Britanya Karayipli kadınının olmasına gerçekten bayılıyorum. Ve o kadınları sahnede görmüyorsunuz.”
Parçayı yönetmenin zorluklarından birinin, yazının kapsayıcı doğasını iletmek olduğunu ekliyor. Chaucer’ın hacıları, Smith’in bar müdavimleri gibi, oldukça farklı kişiliklerdir, ancak bir topluluk duygusunu paylaşırlar. Rubasingham, sahnede, meyhane masalarında bazı koltuklar bulundurarak ve seyircilerin arasına serpiştirilmiş bar koltukları koyarak seyirciyi gruba dahil etmeye çalıştı.
“Bir barda geçmesi ve senaryoda yer alan hikaye anlatımı ve prodüksiyon kutlaması, seyircinin bu dünyanın bir parçası olduğu, hepimizin topluluğun bir parçası olduğu ve bu hikayeyi paylaştığı fikrinin bir parçası.” dedi.
Perde, Perşembe günü Loeb Drama Merkezi’nde “Wife of Willesden”de kalkacak. Oyun, 18 Mart’ta sınırlı sürümünü tamamlayacak ve ardından Brooklyn Academy of Music’e taşınacak.